Katarzyna pufal świat przedstawiony w opowiadaniach olgi tokarczuk gra na wielu bębenkachPublished on Sep 15, 2014Katarzyna Pufal - Świat przedstawiony w opowiadaniach Olgi Tokarczuk "Gra na wielu bębenkach" Przemysław Pufal
.- Droga Kandydatko, Drogi Kandydacie, jednym z elementów egzaminu wstępnego jest rozmowa z komisją na temat przeczytanej, wybranej z naszej listy, jednej lektury. Nie będziemy pytać o szczegóły treści. Zależy nam na rozmowie o Twoich wrażeniach, przemyśleniach i wnioskach dotyczących tej lektury – informuje na swojej stronie inernetowej Społeczne Liceum Ogólnokształcące im. Jerzego Grotowskiego. Lista lektur, które mają być omawiane z komisją prezentuje się następująco: 1. Margaret Atwood, „Opowieść podręcznej” 2. Angela Carter, „Krwawa komnata” (z tomu „Czarna Wenus”) 3. Jarosław Iwaszkiewicz, „Kochankowie z Marony” 4. Czesław Miłosz, „Orfeusz i Eurydyka” 5. Sławomir Mrożek, jednoaktówka „Na pełnym morzu” 6. Platon, „Uczta” 7. Olga Tokarczuk, „Najbrzydsza kobieta świata” (z tomu „Gra na wielu bębenkach”) Okazuje się, że lektury zalecane przez szkołę zawierają treści o charakterze wręcz „pornograficznym”, o czym poinformował w mediach społecznościowych prezes Związku Przedsiębiorców i Pracodawców (ZPP) oraz wiceprzewodniczący Rady Dialogu Społecznego Cezary Kaźmierczak, którego 13-letnia córka aplikuje do tego liceum. – Pedofilia w 21 Społecznym Liceum Ogólnokształcącym w Warszawie??? – alarmuje Kaźmierczak Jak podkreślił szef ZPP, ani on, ani jego żona „nie są obeznani w literaturze porno”, więc lista nie wzbudziła u nich żadnych podejrzeń i zapisali córkę na egzamin. - Przed udostępnieniem dziecku książek Frau Kaźmierczak postanowiła zerknąć na pierwsze rekomendowane dzieło, „Krwawą Komnatę”. Wszystkie włosy stanęły jej dęba. Oto o czym chciał rozmawiać jakiś pedofil bądź zboczeniec z moją 13-latką! O jej „wrażeniach, przemyśleniach i wnioskach dotyczących tej lektury” – pisze Kaźmierczak, dodając, że „całe opowiadanie jest o seksie”. - „Mężczyzna w czarnej masce wolną ręką manipuluje przy kutasie, zakrzywionym w górę jak szabla, którą dzierży”. „Tuzin mężów wbijało na pal tuzin oblubienic”. "Bez żadnej powściągliwości położył mi władczo rękę na piersi i kazał mi włożyć obrożę, bo ze swojego stroju zachowała tylko ją”. „Słyszałam jego ostry krzyk i bluźnierstwa w chwili orgazmu, krwawiłam” – cytuje wybrane fragmenty książki oburzony ojciec. Jak podkreśla, podobne treści zawiera kolejna proponowana przez szkołę lektura „Opowieść podręcznej". – „Komendant obcuje wtedy z Podręczną leżącą na łonie żony". „Została schwytana i postawiona przed możliwością wyboru między wysłaniem do Kolonii a prostytucją". „Jezebel – ekskluzywny burdel dla wyższych funkcjonariuszy reżimu" – czytamy we wpisie Kaźmierczaka. - Kolejna książka „Kochankowie z Marony” Iwaszkiewicza to pasjonującą opowieść o trójkącie miłosnym biseksualisty, homoseksualisty oraz heteroseksualnej kobiety. Lektura wprost i jak najbardziej odpowiednia dla 13 letniej dziewczynki - kontynuuje oburzony szef ZPP, po czym nie przebiera w słowach, zapowiadając wyciągnięcie konsekwencji. - Jestem bardzo zainteresowany, który to sku*wysyn chce w 21 SLO w Warszawie prowadzić tego typu rozmowy z dziećmi i jak to w ogóle jest możliwe i jak to jest możliwe, że organa państwa polskiego to tolerują. Nie zostawię tak tej sprawy - deklaruje Cezary Kaźmierczak. Źródło:
Tokarczuk łączy w Grze na wielu bębenkach miejsca konkretne z nieokreś-lonymi, istniejące w rzeczywistości z fikcyjnymi, prywatne z publicznymi. Z jednej strony odwiedzamy zatem: Londyn (Szkocki miesiąc), Wiedeń (Najbrzydsza kobieta świata), Warszawę (Che Guevara; Podmiot; Profesor ur. 1962 Pseud.: Natasza Borodin. Prozaiczka. Zob. też.: TWÓRCZOŚĆ, OPRACOWANIA (wybór) BIOGRAM Urodzona 29 stycznia 1962 w Sulechowie w rodzinie nauczycieli; córka Wandy Słabowskiej i Jozefa Tokarczuka. Dzieciństwo spędziła we wsi Klenica pod Zieloną Górą, gdzie rodzice uczyli na uniwersytecie ludowym. Następnie przeniosła się z rodziną do Kietrza (Opolskie); tu uczęszczała do Liceum Ogólnokształcącego im. Norwida. W 1979 debiutowała dwoma krótkimi utworami prozą Świąteczne zabijanie ryby i Moi przyjaciele, opublikowanymi w piśmie młodzieżowym „Na przełaj” (nr 39; pod pseud. Natasza Borodin). Po zdaniu matury studiowała psychologię (specjalizacja kliniczna) na Uniwersytecie Warszawskim. W tym okresie pracowała jako wolontariuszka w szpitalu psychiatrycznym. W 1985 uzyskała magisterium, po czym w 1986-89 była zatrudniona w Poradni Zdrowia Psychicznego w Wałbrzychu. Następnie do 1996 pracowała jako psychoterapeutka w Ośrodku Metodycznym w Wałbrzychu, gdzie według autorskiego programu szkoliła nauczycieli. W tym okresie publikowała sporadycznie wiersze w prasie, wydała tom wierszy, a także zaczęła rozwijać twórczość prozatorską, której fragmenty ogłaszała w różnych pismach, drukowała też recenzje (w „Ex Librisie” w 1994-95, „Nowych Książkach” w 1999 i „Literaturze na Świecie” w 2000). Jej utwory były nagradzane na Wałbrzyskich Ścieżkach Literackich (1988, 1990). Na początku lat dziewięćdziesiątych przebywała przez pewien czas w Anglii, ucząc się języka i pracując. W 1994 przeprowadziła się do wsi Krajanów. W tymże roku została członkiem SPP. Była na stypendiach literackich w Stanach Zjednoczonych (1996) i w Berlinie (2001/02). W 1997 otrzymała nagrodę Fundacji im. Kościelskich w Genewie i Paszport „Polityki”. W 1998 założyła wraz z mężem, Romanem Fingasem, wydawnictwo Ruta, które działało do 2004; powstała też w Wałbrzychu księgarnia o tej nazwie. Od 1999 należała do Polskiego PEN Clubu W 2000 debiutowała jako dramatopisarka utworem Skarb. Była pomysłodawczynią organizowanego od 2004 we Wrocławiu (a od 2005 także w Jeleniej Górze) Międzynarodowego Festiwalu Opowiadania. Prowadziła warsztaty prozatorskie w Studium Literacko-Artystycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, a od 2008 okresowo zajęcia z twórczego pisania na Uniwersytecie Opolskim. Weszła do zespołu redakcyjnego kwartalnika „Krytyka Polityczna”. Podjęła współpracę z Partią Zielonych RP. Odbywała liczne podróże po świecie, do Anglii, Stanów Zjednoczonych, Chin, Nowej Zelandii, Singapuru, Malezji, Syrii i Egiptu. Od lutego do lipca 2009 przebywała na stypendium Netherlands Institute for Advanced Study in the Humanities and Social Science w Wassenaar, gdzie pisała powieść Prowadź swój pług przez kości umarłych. Otrzymała Nagrodę Kulturalną Śląska (2002), Nagrodę Literacką Nike za powieści Bieguni (2008) i Księgi Jakubowe (2015), Nagrodę Miast Partnerskich Torunia i Getyngi im. Lindego (2008), Uznamską Nagrodę Literacką (2012), słoweńską Międzynarodową Nagrodę Literacką „Vilenica” (2013), Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w kategorii: Literatura (2015).W 2016 weszła w skład jury Nagrody Europejski Poeta Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009), tytułem Zasłużony dla Miasta Wałbrzycha (2016) i Ambasadora Wrocławia (2016). Ma syna Zbyszka (ur. 1986). Mieszkała w Wałbrzychu, Nowej Rudzie, ma dom w Krajanowie koło Nowej Rudy, a obecnie mieszka we Wrocławiu. TWÓRCZOŚĆ 1. Miasto w lustrach. [Wiersze]. Wwa: Okolice 1989, XIX s. Okolice. Arkusze Lit., 10. 2. Numery. [Opowiadanie]. „Czas Kult.” 1993 nr 5 s. 20-29. Przedr. zob. poz. 7 s. 10-39. Przekł.: chorw.: Brojevi. [Przeł.] Đ. Čilić-Škeljo. W: Orkestru iza leđa. Zagreb 2001, przedr. w: O. Tokarczuk: Ormar. Zagreb 2003, – jap.: Bango. [Przeł.] M. Tsukada. W: Poketto-no nako-no Tōō bungaku. Yokohama 2006, – niem.: Zimmernummern. [Przeł.] E. Kinsky. W: O. Tokarczuk: Der Schrank. Erzählungen. Stuttgart, München 2000, wyd. nast. München 2001. Adapt.: tv: Scenariusz i reż.: A. Lipiec-Wróblewska. TVP 2000, – radiowa: Adapt.: E. Marcinkowska. Radio 2004. 3. Podróż Ludzi Księgi. [Powieść]. Wwa: Przedświt [1993], 179 s. Wyd. nast.: wyd. 2 popraw. Wwa: 1996, wyd. 3 tamże 1998. Nagroda w konkursie lit. na najlepsze książki wyd. w 1992-1993, ogł. przez Pol. Tow. Wydawców Książek w 1994. Przekł.: duń.: Broderskabets rejse. [Przeł.] Klukowska. København 1997, – ros.: Put’ lûdej Knigi. [Przeł.] K. Starosel’skaâ. Moskva 2002, – rum.: Călătoria oamenilor Cărţii. [Przeł.] C. Geambaşu. Iaşi 2001, – serb.: U potrazi za knjigom. [Przeł.] M. Markić. Beograd 2001, – ukr.: Mandrìvka lûdej knigi. [Przeł.] N. Bìčuâ. L’vìv 2004, – węgier.: Az Őskönyv nyomában. [Przeł.] Z. Mihályi. Budapest 2000. Adapt. radiowa: Reż.: A. Piszczatowski. Radio 2010. 4. Szafa. [Opowiadanie]. „Nowy Nurt” 1994 nr 10 s. 12. Przedr. zob. poz. 7 s. 5-9. Przekł.: chorw.: Ormar. [Przeł.] Đ. Čilić-Škeljo. W: Orkestru iza leđa. Zagreb 2001, przedr. w: O. Tokarczuk: Ormar. Zagreb 2003, – maced.: W: Son za nedofatlivoto mesto : fragmenti od sovremenata polska proza. Tokarčuk, Hvin, Stašuk. Skopje 2006, – niem.: Der Schrank. [Przeł.] E. Kinsky. W: O. Tokarczuk: Der Schrank. Erzählungen. Stuttgart, München 2000, wyd. nast. München 2001. Adapt. teatr. (łącznie z wykorzystaniem tekstów H. Krall i J. Tuwima): Scenariusz: M. Kufel, M. Biały. Reż.: W. Hejno. Wyst. Tarnów, T. im. L. Solskiego 2005. 5. [Powieść]. Wwa: PIW 1995, 206 s. Wyd. nast.: [wyd. 2 popraw.] Wwa: 1996, [wyd. 3] Wwa: PIW 1997; [wyd. 4-6?] Wałbrzych: Ruta 1998?-99; Kr.: WL 2005, tamże 2015. Por. poz. 9. Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2007, pliki w formacie MOBI, EPUB. Przekł.: duń.: [Przeł.] Klukowska. København 1996, – maced.: [Przeł.] L. Tanušskaâ. Skopje 2014, – norw.: [Przeł.] A. Walseng. [Oslo] 2001, – słoweń.: [Przeł.] L. Tanuševska. Skopje 2014. Adapt. radiowa: Cz. 1-5. Radio 1995. 6. Prawiek i inne czasy. [Powieść]. Wwa: 1996, 268 s. Wyd. nast.: Wwa: Świat Książki 1997; wyd. 2 [właśc. 3] Wwa: 1998; wyd. 4 popraw. Wałbrzych: Ruta 2000; Kr.: WL 2005, tamże 2015. Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2011, pliki w formacie MOBI, EPUB. – Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta M. Ostaszewska. Kr.: WL 2012, 1 płyta CD w formacie mp3, wyd. nast. 2017. Nominacja do finału Nagrody Lit. Nike oraz Nagroda Publiczności Nike, przyznana w plebiscycie „Gaz. Wybor.” w 1997; nominacja do francuskiej nagrody Prix du Meilleur Livre Etranger w 1998. Przekł.: ang.: Primeval and other times. [Przeł.] A. Lloyd-Jones. Prague 2010, – białorus: Pravek dy ìnš’yâ časy. [Przeł.] M. Šoda. Mìnsk 2010, – bułg.: Pravek i drugi vremena. [Przeł.] G. Kr’’stev. Sofiâ 2008, – chiń.: Taigu he qitade shijian. [Przeł.:] Yi Lijun, Yuan Hanrong yi. Taibei 2003, wyd. nast. pt. Taiji he qitade shijian. Changsha 2006, – chorw.: Pravijek i ostala vremena. [Przeł.] P. Mioč. Zagreb 2001, – czes.: Pravěk a jiné časy. [Przeł.] P. Vidlák. Brno 1999, – duń.: Arilds tid og andre tider. [Przeł.] Klukowska. København 1998, – fiń.: Alku ja muut ajat. [Przeł.] T. Kärkkäinen. Helsinki 2007, – estoń.: Algus ja teised ajad. [Przekł.] H. Lindepuu. Tartu 2012. – franc.: Dieu, le temps, les hommes, et les anges. [Przeł.] Ch. Glogowski. Paris 1998, – grec.: To archégono kai álloi kairoí. [Przeł.] Iōannídou. Athī́na 2017, – hiszp.: Un lugar llamado Antaño. [Przeł.:] E. Rabasco Macías, B. Wyrzykowska. Barcelona 2001, , – kataloński: Un lloc anomenat Antany. [Przeł.:] A. Rubió, J. Sławomirski. Barcelona 2001, – litew.: Praamžiai ir kiti laikai. [Przeł.] V. Jarutis. Vilnius 2000, – maced.: Pravek i drugite vremina. [Przeł.] L. Tanuševska. Skopje 2007, – niderl.: Oer en andere tijden. [Przeł.] K. Lesman. Breda 1998, – niem.: Ur und andere Zeiten. [Przeł.] E. Kinsky. Berlin 2000, wyd. nast.: wyd. 2-3 tamże 2000, [wyd. 4] Berlin 2002, München 2004, – ros.: Pravek i drugie vremena. [Przeł.] T. Izotovaă. Moskva 2004, – rum.: Străveacul şi alte vremi. [Przeł.] O. Zaicik. Iaşi 2002, – serb.: Pamtivek i druga doba. [Przeł.] M. Markić. Beograd 2013, – słoweń.: Pravek in drugi časi. [Przeł.] J. Šuler-Galos. Maribor 2005, – szwedz.: Gammeltida och andra tider. [Przeł.] L. Ilke. Tollarp 2006, – ukr.: Pravik ta inši časi. [Przeł.] V. Dmitruk. L’vìv 2004, – węgier.: Őskor és más idők. [Przeł.] G. Korner. Budapest 2011, – włos.: Dio, il tempo, gli uomini e gli angeli. [Przeł.] R. Belletti. Roma [1999], wyd. nast. pt. Nella quiete del tempo. Roma 2013. Adapt.: teatr.: Adapt.: S. Majewski, P. Tomaszuk. Reż.: P. Tomaszuk. Wyst. Supraśl, Tow. Wierszalin T. 1997. TVP 1998; Scenariusz i reż.: M. Wasiewicz. Wyst. Łodź, T. 36 (w Kaplicy Salezjańskiej przy Wyższej Szkole Ekonomii i Zarządzania) 2000; Scenariusz i reż.: E. Bednarska. Wyst. Wr., Tow. im. E. Stein 2012, – radiowa: Oprac.: A. Celmer-Zajączkowski. Cz. 1-10. Radio 1996. 7. Szafa. [Opowiadania]. Lubl.: Wydawn. UMCS 1997, 46 s. Opowiadania Współcz. Pol. Wyd. nast.: wyd. 2 Wałbrzych: Ruta 1998; Kr.: WL 2005, wyd. 2 [!] tamże 2016. Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2016, pliki w formacie MOBI, EPUB. Zawartość: Szafa [poz. 4]; Numery [poz. 2]; Deus ex. Przekł. hindi: Kamre aura anya kahāniyām. [Przeł.] M. Purī. Nayī Dillī 2014. 8. Dom dzienny, dom nocny. [Powieść]. Wałbrzych: Ruta 1998, 277 s. Wyd. nast.: tamże 1999; Wwa: Świat Książki 2000; Kr.: WL 2005, tamże 2012, 2015. Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2013, pliki w formacie MOBI, EPUB. – Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta autorka. Kr.: WL 2012, 1 płyta CD. Nominacja do finału Nagrody Lit. Nike oraz Nagroda Publiczności Nike, przyznana w plebiscycie „Gaz. Wybor.” w 1999, nagroda lit. Brücke Berlin wspólnie z tłumaczką powieści na niem., E. Kinsky, w 2002, nominacja do Międzynarodowej Dublińskiej Nagrody Lit. IMPAC, przyznawanej utworom napisanym w jęz. ang. lub przeł. na ang. w 2004. Przekł.: ang.: House of day, house of night. [Przeł.] A. Lloyd-Jones. London 2002, wyd. nast. Evanston, Ill. 2003, – bułg.: Dom dneven, dom noŝen. [Przeł.] H. Simeonova-Titova. Veliko T’’rnovo 2005, – chiń.: Shou ji meng de jian tie bu. [Przeł.:] Yi Lijun, Yuan Hanrong yi. Taibei 2007. – chorw.: Dom danji, dom nocni. [Przeł.] P. Mioč. Zagreb 2002, wyd. nast. Zagreb 2003,–– czes.: Denní dům, noční dům. [Przeł.] P. Vidlák. Brno 2002, wyd. nast. tamże 2012, – duń.: Dagens hus, nattens Hus. [Przeł.] Tonnesen. Kopenhaga 2014, – estoń.: Päeva maja, öö maja. [Przeł.] H. Lindepuu. Tartu 2013, – fiń.: Päivän talo, yön talo. [Przeł.] T. Kärkkäinen. Helsingissä 2004, – franc.: Maison de jour, maison de nuit. [Przeł.] Ch. Glogowski. Paris 2001, – jap.: Hiru-no ie, yoru-no ie. [Przeł.] H. Ogura. Tōkyō 2010, – niderl.: fragm.: Amos. [Przeł.] K. Lesman. Breda 1998; całość: Huis voor de dag, huis voor de nacht. [Przeł.] K. Lesman. Breda 1999, wyd. nast. Breda 2000, – jap.: Hiru-no ie, yoru-no ie. [Przeł.] H. Ogura. Tōkyō 2010, – litew.: Dienos namai, nakties namai. [Przeł.] V. Jarutis. Vilnius 2007, – niem.: Taghaus, Nachthaus. [Przeł.] E. Kinsky. Stuttgart, München 2001, wyd. nast. München 2004, – ros.: Dom dnevnoj, dom nočnoj. [Przeł.] Katrečko. Moskva 2005, – rum.: Casăde zi, casăde noapte. [Przeł.] C. Godun. Cluj-Napoca 2015, – serb.: Dnevna kuca, nocna kuca. [Przeł.] M. Markic. Beograd 2002, – słowac.: Dom vo dne, dom v noci. [Przeł.] K. Chmel. Bratislava 2002, – słoweń.: Dnevna hiša, nočna hiša. [Przeł.] J. Unuk. Ljubljana 2005, – szwedz.: Daghus, natthus. [Przeł.] Swahn. Sätaröd 2004., wyd. nast. [Tollarp] 2005, – tur.: Gündüzün evi, gecenin evi. [Przeł.] A. Polat. Istanbul 2004, – włos.: Casa di giorno, casa di notte. [Przeł.] R. Belletti. Roma [2007]. Adapt. fragm.: teatr.: pt. Marek, Marek. Supraśl, Tow. Wierszalin T. 2000 (monodram w wykonaniu A. Wnuczko); pt. Legenda o dziewczynie z brodą, czyli o świętej. Scenariusz: B. Łuszczyńska. Wyst. Wr., T. Łowcy Snów (Klub Stajnia nr 8A) 2001; pt. Czemu nie dajesz mi spać. Scenariusz: G. Kotłowski, H. Chmielarz. Reż.: H. Chmielarz. Pozn., T. Ósmego Dnia 2002; pt. Ofiara Wilgefortis. Adapt. i reż.: P. Tomaszuk. Wyst. Bielsko-Biała, T. Banialuka 2002 [Grand Prix XX Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Lalkarskiej „Animacje” w 2002], 2006; Bielsko-Biała, T. Lalek Banialuka 2001, druk pt. Ofiara Wilgefortis. Na motywach średniowiecznej legendy i powieści O. Tokarczuk „Dom dzienny, dom nocny”. W: Transformacja. Dramat polski po 1989 roku. [T.] 1. Warszawa 2012 s. 781-807; pt. Paschalis. Scenariusz i reż.: R. Jasińska. Wyst. Wr., T. Arka 2004, – radiowa pt. Amos: Reż. i adapt.: J. Wernio. Radio 2007. 9. Scenariusz widowiska telewizyjnego. Praprem.: Reż.: M. Zmarz-Koczanowicz. TVP 2000. Por. poz. 5. 10. Opowieści wigilijne. [Autorzy:] J. Pilch, O. Tokarczuk, A. Stasiuk. Wałbrzych: Ruta; Wołowiec: Czarne 2000, 59 s. Tu O. Tokarczuk: Profesor Andrews w Warszawie, s. 21-38, przedr. zob. poz. 12. Przekł.: chorw.: Božicne priče. [Przeł.:] D. Kaniecka, I. Vidovic Bolt, Đ. Čilic Škeljo. Zagreb 2008, – rum.: Trei laureati Nike intr-o carte. [Przeł.] C. Godun. Chişinău 2011. 11. Skarb. [Utwór dramatyczny]. „Dialog” 2000 nr 4 s. 5-20 Praprem. tv: Reż. i adapt.: P. Mularuk. TVP 2000. Nagroda w konkursie TVP na utwór dramatyczny. Skarb. [Przeł.] G. Cišuk. W: Sučasnaja pol’skaja p’esa. Mìnsk 2002, wyd. nast. Mìnsk 2003. 12. Gra na wielu bębenkach. 19 opowiadań. Wałbrzych: Ruta 2001, 342 s. Wyd. nast. Kr.: WL 2007, tamże 2015. Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2012, pliki w formacie MOBI, EPUB. – Wyd. jako dokument dźwiękowy: w wyborze pt. Opowiadania zimowe. Czyta … Muz.: P. Klimek. Szczec.: MooMusic Studio. „3kropek Audio Publishing” Piotr Klimek Celina Muza-Visser [2003], 1 płyta CD; Gra na wielu bębenkach. Czyta M. Wójcik. Wwa: G + J Gruner + Jar Polska 2008, 1 płyta CD w formacie mp3. Najlepsza Lit. Światowa. Nominacja do finału Nagrody Lit. Nike oraz Nagroda Publiczności Nike, przyznana w plebiscycie „Gaz. Wybor.” w 2002, nagroda lit. telewizyjnego Magazynu Kult. Pegaz w 2002. Zawartość: Otwórz oczy, już nie żyjesz; Szkocki miesiąc; Podmiot; Wyspa. – Bardo. Szopka; Najbrzydsza kobieta świata; Wieczór autorski; Zdobycie Jerozolimy. Raten 1675. – Che Guevara; Skoczek; Profesor Andrews w Warszawie [poz. 10]; Ariadna na Naksos; Glicynia; Tancerka; Wróżenie z fasoli; Żurek; Życzenie Sabiny; Próba generalna; Gra na wielu bębenkach. Przekł.: ang. opowiadania Żurek: Żurek soup. [Przekł.] A. Lloyd-Jones. W: Elsewhere. Stories from small town Europe. [Wyd.] M. Crossan. Manchester 2007, – bułg.: Muzika ot mnogo barabani. [Przeł.] S. Borisova. Sofiâ 2006, – czes.: Hra na spoustu bubínků. [Przeł.] I. Mikešová. Olomouc 2005, – estoń.: Maailma kőige inetum naisterahvas. [Przeł.] H. Lindepuu. Tallinn 2005, – niem.: Spiel auf vielen Trommeln. [Przeł.] E. Kinsky. Berlin 2006, – ros.: Igra na raznych barabanach. [Przeł.] E. Barzova [i in.]. Moskva 2006, – serb.: Svirka na mnoga bubnjeva. [Przeł.] M. Markić. Beograd 2004, – słowac.: Hra na mnohých bubienkoch. [Przeł.] K. Chmel. Bratislava 2003, – szwedz.: Spel på många små trummor. [Przeł.] Swahn. [Tallarp] 2002, – ukr.: Gra na bagat’oh barabančikah. [Przeł.] V. Dmitruk. L’vìv 2004, – węgier.: Sok dobon játszani. [Przeł.:] Z. Mihályi, L. Pálfalvi. Budapeszt 2006, – włos.: Che Guevara e altri racconti. [Przeł.:] S. De Fanti, B. Naumow. Udine [2006]. Adapt.: film. opowiadań Żurek: Scenariusz i reż.: R. Brylski. Ekran. 2003, wyd. jako dokument elektroniczny: [Wwa:] Axel Springer, DVD; wyd. pt. Żurek. Między wierszami, czyli adaptacja nietypowa. Łódź: Wydawn. Państw. Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej 2011, 204 s., dysk optyczny DVD [zawiera opowiadanie, scenariusz i film]; Glicynia: Scenariusz: P. Antolak, I. Kiszczak. Reż.: I. Kiszczak. Ekran. jako etiuda szkolna 2016, – tv opowiadań: Gra na wielu bębenkach pt. Miłości: Scenariusz i reż.: F. Zylber. TVP 2004; Ariadna na Naksos pt. Aria Diva: Scenariusz i reż.: A. Smoczyńska. TVP 2007, – radiowa opowiadania Próba generalna: Adapt.: M. Gajdziński. Reż.: H. Rozen. Radio 2007. 13. Lalka i perła. [Esej]. Kr.: WL 2001, 84 s. Wyd. nast. tamże 2016. Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2016, pliki w formacie MOBI, EPUB. Dot. powieści B. Prusa „Lalka”. 14. Ostatnie historie. [Powieść]. Kr.: WL 2004, 291 s. Wyd. nast. tamże 2015. Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2013, pliki w formacie MOBI, EPUB, wyd. nast. tamże 2015. Nagroda im. J. Wittiga w 2004. Przekł.: bułg.: Posledni istorii. [Przeł.] M. Kostova. Sofiâ 2008, – czes.: Poslední příběhy. [Przeł.] P. Vidlák. Brno 2007, – franc.: Récits ultimes. [Przeł.] G. Erhard. Lausanne 2007, – niderl.: De laatste verhalen. [Przeł.] K. Lesman. Breda 2008, – niem.: Letzte Geschichten. [Przeł.] E. Kinsky. München 2006, – ros.: Poslednie istorii. [Przeł.] L. Adel’gejm. Moskva 2006, – ukr.: Ostanni istrìï. [Przeł.] Ă. Senčišin. L’vìv 2007. 15. Anna In w grobowcach świata. [Powieść]. Kr.: Znak 2006, 218 s. Mity. Wyd. nast. Kr.: WL 2015. Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2015, pliki w formacie MOBI, EPUB. Przekł.: czes.: Anna In v hrobech světa. [Przeł.] J. Faber. Zlín 2008, – niem.: AnnaIn in den Katakomben. [Przeł.] E. Kinsky. Berlin 2007, wyd. nast. München 2008, – słowac. : Anna In v hrobkách sveta. [Przeł.] K. Chmel. Bratislava 2008. 16. Bieguni. [Powieść]. Kr.: WL 2007, 451 s. Wyd. nast. tamże 2015. Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2013, pliki w formacie MOBI, EPUB. Nagroda Lit. Nike oraz Nagroda Publiczności Nike, przyznana w plebiscycie „Gaz. Wybor.” w 2008, nagroda mies. „Odra” za 2007 w 2008, nominacja do nagrody literackiej dla pisarzy z Europy Środkowej i Wschodniej Angelus w 2008, nominacja do finału Nagrody Mediów Publicznych w dziedzinie literatury „Cogito” i nagroda w plebiscycie internautów towarzyszącym pierwszej edycji tej nagrody w 2008. Przekł.: ang.: Flights. [Przeł.] J. Croft. Melbourne, Victoria 2017, – bułg.: Beguni. [Przeł.] S. Borisova. Sofiâ 2009, – czes.: Bĕguni. [Przeł.:] P. Vidlák, P. Pec. Brno 2008, – duń.: Rejsende. [Przeł.] Tønnesen. København 2016, – fiń.: Vaeltajat. [Przeł.] T. Kärkkäinen. Helsingissä 2012, – franc.: Les Pérégrins. [Przeł.] G. Erhard. Lausanne 2010. – jap.: Tōbōha. [Przeł.] H. Ogura. Tōkyō 2014, – niderl.: De rustelozen. [Przeł.] G. Pauwelijn. Breda 2011, – niem.: Unrast. [Przeł.] E. Kinsky. Frankfurt am Main 2009, wyd. nast. München 2011, – norw.: Løperne. [Przeł.] A. Szczepańska. [Heimdal] 2012, – portug.: Os vagantes. [Przeł. T. Barciński]. Rio de Janeiro 2014, – ros.: Bieguny. [Przeł.] I. Adel’gejm. Moskva 2010, – serb.: Beguni. [Przeł.] M. Markić. Beograd 2010, – rum.: Rătăcitorii. [Przeł.] C. Godun. Bucureşti 2012, – słoweń.: Beguni. [Przeł.] J. Unuk. Ljubljana 2010, – szwedz.: Löparna. [Przeł.] Swahn. Tollarp 2009, – turec.: Koşucular. [Przeł.] Yüce. Ankara 2016, – ukr.: Biguni. [Przeł.] O. Slivins’kij. Harkiv 2011. 17. Prowadź swój pług przez kości umarłych. [Powieść]. Kr.: WL 2009, 315 s. Wyd. nast. tamże: 2015, 2017. Por. poz. 20. Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2013, pliki w formacie MOBI, EPUB. – Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta A. Kulesza. Kr.: WL 2017, plik w formacie mp3 Nagroda Śląski Wawrzyn Lit. w 2010, nominacja do Nagrody Lit. Nike 2010. Przekł.: bułg.: Karaj pluga si prez kostite na m”rtvite. [Przekł.] S. Borisova. Sofiâ 2013, wyd. nast. tamże 2014, – chorw.: Tjeraj svoj plug preko mrtvačkih kostiju. [Przeł.] M. Martić. Zagreb 2013, – czes.: Svůj vůz i pluh ved’ přes kosti mrtvých. [Przeł.] P. Vidlák. Brno 2010, – duń.: Kør din plov over de dødes knogler. [Przeł.] Tonnesen. København 2012, – franc.: Sur les ossements des morts. [Przeł.] M. Carlier. Lausanne 2012, wyd. nast. Paris 2014, – hiszp.: Sobre los huesos de los muertos. [Przeł.] A. Murcia. México 2015, wyd. nast. Madrid 2016, – niem.: Der Gesang der Fledermäuse. [Przeł.] D. Daume. Frankfurt am Main 2011,– serb. : Vuci svoje ralo po kostima mrtvih. [Przeł.] M. Markić. Beograd ; Novi Sad 2014, – słoweń.: Pelji svoj plug čez kosti mrtvih. [Przeł.] J. Unuk. Ljubljana 2014, – szwedz.: Styr din plog över de dödas ben. [Przeł.] H. Swahn. [Tollarp] 2010, wyd. nast. Johanneshov 2011, – ukr.: Vedi svìj plug ponad kistkami mertvih. [Przeł.] B. Antonâk. L’vìv 2011, – włos.: Guida il tuo carro sulle ossa dei morti. [Przeł.] S. De Fanti. Roma 2012. Adapt. teatr.: Gniew. Adapt. i reż.: B. Frąckowiak. Wyst. jako cz. projektu „Olga Tokarczuk z Wałbrzycha”: Wałbrzych, T. Dram. im. J. Szaniawskiego 2009; Pomórnik. Kryminał ekologiczny. Adapt. i reż.: E. Sadowska. Wyst. Pozn., T. Pol. 2010; Kotlina. Adapt. i reż.: A. Olsten. Wyst. Wr., T. Współcz. 2013. 18. Moment niedźwiedzia. [Szkice literackie]. Wwa: Wydawn. Krytyki Polit. 2012, 190 s. Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2012, pliki w formacie MOBI, EPUB. Zawartość: Heterotopie: Jak wymyślić heterotopię. Gra towarzyska; Maski zwierząt; Feralne psy; Jak powstaje płec; Darkroom post coitum; Świat jest pułapką. – Pliki podróżne: Amsterdam z trzeciego piętra, czyli miasto w rozmiarze HS; Mapy lęku, czyli nil desperandum; Pochwała pragmatyzmu; Homo sapiens non urinat ventum; Ruch drogowy, Amsterdam; Pomnik; Partia zwierząt; Ptica polonica; Liczba mnoga; Gastrogeografia; Trzecie pytanie; Inne systemy parzenia kawy; Autostrady – gra; Dwugłos; Mapy lęku; eRodzina; Toalety; Obywatele najbogatszych państw świata; Niewolnica; Pies pustelnik; Biblioteka; Niedziela służących; Fotografowanie; Czary; Gry planszowe; Muzea Watykańskie; Ogrody działkowe i pola golfowe; Przyszła archeologia; Rzeka Mao; Wydmowa wycieczka; Edukacja Chinek; Dwie Kuchnie; Czas zero; Śmieci, Śmieci. – Pstrąg w migdałach: Pstrąg w migdałach; Nieskończenie wielkie pogranicze; Mały stronniczy przewodnik po Polsce dla Niemców z racji wstąpienia Polski do Unii; Dwanaście obrazków z Wałbrzycha, Nowej Rudy i okolic; Odra; Palec, który wskazuje na Księżyc; Znowu zaczynamy przypominać plemię; Moment niedźwiedzia. Przekł.: czes.: Okamžik medvěda. [Przeł.] P. Vidlák. Brno 2014. – szwedz.: Björnens ögonblick. [Przeł.] Swahn. [Linderöd] 2014. 19. Księgi Jakubowe albo Wielka podróż przez siedem granic, pięć języków i trzy duże religie, nie licząc tych małych: opowiadana przez zmarłych, a przez autorkę dopełniona metodą koniektury, z wielu rozmaitych ksiąg zaczerpnięta, a także wspomożona imaginacją, która to jest największym naturalnym darem człowieka. [Powieść]. Kr.: WL 2014, 903 s. Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2014, pliki w formacie MOBI, EPUB. Nagroda Lit. Nike oraz Nagroda Publiczności Nike, przyznana w plebiscycie „Gaz. Wybor.” w 2015. Przekł.: czes.: Knihy Jakubowy. [Przeł.] P. Vidlák. Brno 2016, – serb.: Knjige Jakovljeve iliti Dugo putovanje preko sedam granica, pet jezika i tri velike religije, ne računajući one male o čemu pripovedaju počivši, a što je autorka nadopunila metodom konjekture, iz mnogovrsnih knjiga crpene, pride potkrepljene imaginacijom, najvećim prirodnim darom čovekovim : mudrima za podsećanje, kompatriotama za rasuđivanje, laicima za učenje, melanholicima za razonodu. [Przeł.] M. Markić. Belgrad 2017, – szwedz.: Jakobsböckerna eller Den väldiga färden över sju gränser, fem språk och tre stora religioner, de små ej att förglömma : berättad av de döda medelst en av författarinnan utarbetad metod för konjekturer, berikad av ett överdådigt urval böcker, därtill understödd av fantasien, vilken utgör naturens största gåva till mäniskan : för kloka till stöd för minnet, för patrioter till besinning, lekmän till studium, melankoliker till förströelse. [Przeł.] Swahn. Tollarp 2015 [powieść została uznana przez dziennik „Svenska Dagbladet” za jedną z najważniejszych książek roku, w 2016autorka i tłumacz otrzymali Międzynarodową Nagrodę Literacką Domu Kultury i Teatru Miejskiego w Sztokholmie]. Adapt. teatr.: Reż.: E. Marciniak. Dramaturgia: M. Kupryjanowicz, J. Czapliński. Wwa, T. Powsz. 2016. 20. Pokot. Scenariusz filmowy. [Współaut.:] A. Holland. Reż.: A. Holland, K. Adamik. Ekran. (Polska, Czechy, Niemcy, Szwecja) 2017. Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: Agora 2017, 1 dysk optyczny (DVD). Scenariusz na podstawie powieści Prowadź swój pług przez kości umarłych por. poz. 17. 21. Zgubiona dusza. [Opowieść dla dzieci; il.:] J. Concejo. Wr.: Wydawn. Format 2017, 48 s. Wyróżnienie jury w kategorii beletrystyka na Targach Książki dla Dzieci w Bolonii (BolognaRagazzi) w 2018. Wybory utworów w przekł.: chorw.: Ormar. [Przeł.] Đ. Čilić-Škeljo. Zagreb 2003, – hindi: Kamre aura anya kahāniyām. [Przeł.] M. Puri. Nayī Dillī 2014, – maced.: Son za nedofatlivoto mesto. Fragmenti od sovremenata polska proza. Tokarčuk, Hvin, Stašuk. Skopje 2006, – niem.: Der Schrank. Erzählungen. [Przeł.] E. Kinsky. Stuttgart, München 2000, wyd. nast. München 2001. Przekłady utworów O. Tokarczuk w antologiach zagranicznych: Antologie literatur visegrádských zemí = A visegrádi országok irodalmi antológiája = Antologia literacka państw wyszehradzkich = Literárna antológia krajín Vyšehradskej skupiny = [Literary anthology of Visegrad 4 countries]. [Red.:] I. Rodrigez, Pál, P. Marciszuk, I. Martinová. Budapest 2007 [teksty w jęz. czes., pol., węgier., słowac., ang.]; Die schönen Überbleibsel nach dem Ende der Welt. Sudeten, literarisch = Piękne resztki po końcu świata. Sudety literackie = Krásné relikty po konci svĕta. Sudety literárně. [Oprac.:] J. Bernig, W. Browarny, Ch. Prunitsch. Dresden 2017 [teksty w jęz. niem., pol., czes.], – ang.: In our own words. Vol. 5. Essays, lyrics, poetry and verse. [Oprac.:] Weaver. Cary 2004; May Day. Young literature from the ten new member states of the European Union. [Oprac.] Z. Kovács. Luxemburg 2005; Elsewhere. Stories from small town Europe. [Oprac.:] M. Crossan. Manchester 2007; The third shore. [Oprac.:] A. Schwarz, L. Von Flotow. Evanston, Ill. 2006, Single (Irlandia) 2007; Best European fiction 2011. [Oprac.:] A. Hemon. Champaign, Ill., London, Dublin 2010, – białorus.: Sučasnaja pol’skaja p’esa. [Red.:] Grybajly. Mìnsk 2002, wyd. nast. Mìnsk 2003; Babìlënskaâ biblioteka. Mìnsk 2007; Dvaccac’ pol’skìch apavâdan’nâŭ. [Oprac.:] A. Hadanovìč. Mìnsk 2007; Zlačynstva, sèr! : zbornìk dètèktyŭnaga apavâdannâ. Peraklady. [Wybór i przekł.:] G. Ânkuta. Mìnsk 2013, – bułg.: Lûbimi polski avtori i tvorbi. Izbrani studentski prevodi = Ulubieni polscy autorzy i dzieła. Wybrane tłumaczenia studenckie. [Red.:] M. Grigorova. Veliko T”rnovo 2014, – chorw.: Orkestru iza leđa. [Oprac.:] Bolt, D. Nowacki. Zagreb 2001; Festival! Antologija europske kratke priče. [Oprac.] Bodrožic. Zagreb 2011, – fiń.: Ruoka. [Tłum.] T. Kärkkäinen. Helsinki 2013, – franc.: [Mille neuf cent quatre-vingt neuf] 1989. Paris 2009, – hiszp.: Elogio del cuento polaco. [Wybór i przekł.:] S. Pitol, R. Mendoga. México 2012, – jap.: Poketto-no naka-no Tōō bungaku. Yokohama 2006, – niem.: Ich trage das Land. [Oprac.:] B. Newirth. Klagenfurt 1996; Trialog IV. Deutschland, Frankreich, Polen. [Red.:] B. Baumann [i in.]. Eggingen 1998; Landschaften und Luftinsel. [Oprac.:] A. Markiewicz. München 2000; Neue Geschichten aus der Pollakey. [Oprac.:] B. Helbig-Mischewski, Załuski. [Red.:] J. Arlt. Jestetten 2000; Polnische Literatur und deutsch-polnische Literaturbeziehungen. [Oprac.:] M. Kneipp, M. Mack [przy współpracy:] K. Götz, R. Schliephacke. Berlin 2003; Mein Schlesien – meine Schlesier. Zugänge und Sichtweisen. Teil 2. [Oprac.:] M. Halub, M. Weber. Leipzig [2014], – ros.: Inostrannaâ literatura. [Wybór:] K. Starosel’skaâ. Moskva 2006, – szwedz.: Polen berättar. [Red.:] I. Grönberg, S. Ingvarsson. Stockholm 2005, –tur.: Kehribar ülkesinden yeni öyküler. Çağdaş Polonya edebiyatı antolojisi . [Red.:] N. Yüce. İstanbul 2014, – węgier.: Huszadik századi lengyel novellák. [Oprac.:] L. Pálfalvi. Budapest 2007, – wietn.: Ngày tình nhân cuối cùng : Truyện ngắn Ba Lan chọn lọc. Hồ Chí Minh 2012, – włos.: Cinque letterature oggi. [Oprac.:] A. Cosentino. Udine 2002. Montaże teatralne: Szkic do spektaklu. Scenariusz i reż.: A. Stawiak. Wyst. Wałbrzych, T. Antrakt przy Wałbrzyskim Ośrodku Kultury 2003. – Olga Tokarczuk z Wałbrzycha. Wyst. Wałbrzych, T. Dram. im. J. Szaniawskiego 2011 [projekt złożony z adapt. „Prowadź swój pług przez kości umarłych” pt. Gniew zob. poz. 18 oraz instalacji „Prowadź nas przez kości umarłych” Łukasza Chotkowskiego (na podstawie także: Anna In w grobowcach świata (poz. 16), Bieguni (poz. 17), Gra na wielu bębenkach (poz. 12) oraz tekstów E. Jelinek)]. Prace redakcyjne 1. Mały angielsko-polski słownik przysłów. Red. i oprac. O. Tokarczuk. [Wałbrzych:] Unus 1993, 180 s. 2. A. Samuels, B. Shorter, F. Plaut: Krytyczny słownik analizy Jungowskiej. Tłum.: W. Bobecki, L. Zielińska. [Red. i oprac. O. Tokarczuk]. Wałbrzych: Unus 1994, 242 s. OPRACOWANIA (wybór) Ank. 2011. Autor o sobie: Jak powstały „Księgi Jakubowe”. „Książki. Mag. do Czytania” 2015 nr 3. Wywiady: Najważniejsza jest opowieść. Rozm. K. Maliszewski. „Nowy Nurt” 1994 nr 16; Jest jakiś wyraźny wzór nad nami. Rozm. A. Kosińska. „Dekada Lit.” 1995 nr 3; Mogę przestać pisać. Rozm. K. Maliszewski. „Odra” 1996 nr 4; Nie tu i nie teraz. [Cz. 1]. Rozm.: P. Czapliński, P. Śliwiński. „Arkusz” 1996 nr 2, przedr. łącznie z cz. 2 pt. Chciałabym pilnować środka. Rozmowa z O. Tokarczuk. (Cz. 2) w: P. Czapliński, P. Śliwiński: Kontrapunkt. Pozn. 1999; Czas Olgi. Rozm. J. Sobolewska. „Życie” 1997 nr 241; Kwestia postrzegania. Rozm. A. Koss. „Kresy” 1997 nr 24; Nie ma mnie jednej. Rozm. J. Baran. „Sycyna” 1997 nr 24; Podziemne rzeki. Rozm. G. Łęcka. „Polityka” 1997 nr 4, przedr. w: G. Łęcka: Salon literacki. Wwa 2000; Robię porządki w rzeczywistości. Rozm. M. Cichy. „Gaz. Wybor.” 1999 nr 231; Tyle zła w imię miłości… Rozm. K. Kubisiowska. „Rzeczpospolita” 1999 nr 249; Zmarszczki świata. Rozm.: J. Klejnocki, J. Sosnowski. „Polityka” 1999 nr 14; Źle się uczyłam historii. Rozm. W. Chmielewski. „Rzeczpospolita” 1999 nr 58; Tajemne porządki świata. Rozm. S. Bereś. „Odra” 2000 nr 7/8 [dot. gł.: Dom dzienny, dom nocny]; Wracaj do nas, jak tylko będziesz mogła. „Tytuł” 2000 nr 3; Kicz nie musi być słodki. Rozm. M. Michalska. „Gaz. Wybor.” 2002 nr 220; Nigdy nie płakałam nad żadną postacią. W: S. Bereś: Historia literatury polskiej w rozmowach. XX-XXI wiek. Wwa 2002; „Nie wyobrażam sobie świata, w którym ludzie odmówią kontaktu z literaturą…” Rozm.: M. Wietrzyk, P. Urbaniak. „Pro Libris” 2003 nr 2; Preteksty do snucia opowieści. Rozm. I. Smolka. „Nowe Książ.” 2004 nr 8; Sztuka dobrego umierania. Rozm. K. Kubisiowska. „Rzeczpospolita” 2004 nr 208 [dot. gł.: Ostatnie historie]; „Moja książka jest celebracją śmierci”. Rozm. A. Wojciechowska. „Orbis Linguarum” 2005 vol. 29; Pisze się i idzie dalej. Rozm. A. Kołodyńska. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 210 [dot.: Anna In w grobowcach świata]; Śpiew o zaginionej bogini. Rozm. K. Kubisiowska. „Rzeczpospolita” 2006 nr 235 [dot.: Anna In w grobowcach świata]; Bieguni. Rozm. K. Dunin. „Gaz. Wybor.” 2007 nr 246 dod. „Wysokie Obcasy” nr 42; Chroń, Panie, opowiadanie. Rozm. A. Wolny-Hamkało. „Lampa” 2007 nr 9; Czuję się niewiarygodnie w świecie. Rozm. S. Bereś. „Dziennik” 2007 nr 233 [dot.: Bieguni]; Podróże stateczne i niestateczne. Rozm.: K. Janowska, P. Mucharski. „Gaz. Wybor.” 2007 nr 128; Jestem okiem i uchem. Rozm. A. Wolny-Hamkało. „Gaz. Wybor.” 2008 nr 217 [dot.: Bieguni]; Własny pokój: Nike 2008. Rozm. K. Kubisiowska. „Tyg. Powsz.” 2008 nr 42; Błąd w oprogramowaniu świata. „Polityka” 2009 nr 45 [dot. Prowadź swój pług przez kości umarłych]; Mamy obsesję hierarchiczności. „Dz. Gaz. Prawna” 2009 nr 233 [dot.: Prowadź swój pług przez kości umarłych]; Na barykadzie. Rozm. K. Janowska. „Zwierciadło” 2009 nr 12 [dot. pojęcia wolności]; Zbrodnia i astrolożka. Rozm. A. Wolny-Hamkało. „Gaz. Wybor.” 2009 nr 45 dod. „Duży Format” nr z 19 XI [dot.: Prowadź swój pług przez kości umarłych]; Dziś wolno mi więcej. Rozm. N. Kuc. „Twój Styl” 2010 nr 5; Na kontrze. Rozm. I. Ostrowska. „Czas Kult.” 2010 [nr] 4 [dot. inscenizacji: Prowadź swój pług przez kości umarłych]; Niekończąca się podróż. W: M. Wilk: W biegu … książka podróżna. Rozmowy z pisarzami (i nie tylko). Kr. 2010. Olga Tokarczuk i syndrom Waldka D. Rozm. W. Nowak. „Wysokie Obcasy Extra”2010 nr 2; Proszę o miejsce dla odmieńców. Rozm. M. Jędrysik. „Gaz. Wybor.” 2010 nr 106; Rozmowa z O. Tokarczuk. Rozm. R. Kraszewska. „Znaj” 2010 nr 6; Świat ambon. Rozm. Wieliczko. „Krytyka Polit.” 2010 [nr] 20/21; Awantura o kury. Rozm. K. Kubisiowska. „Tyg. Powsz.” 2012 nr 15 [dot. stosunku ludzi do zwierząt w związku z wyd.: Moment niedźwiedzia]; Pejzaż horyzontalny. Rozm. R. Rient. „Zwierciadło” 2012 nr 3; Nigdy nie zgodzę się z tym, że w literaturze zostało opowiedziane „wszystko”… Rozm. A. Bienias. „Fraza” 2013 nr 3; Historię trzeba opowiadać na nowo. Rozm. M. Nogaś. „Tyg. Powsz.” 2014 nr 21 dod. „Conrad Festiwal” ” [dot. Księgi Jakubowe]; Pisząc „Księgi Jakubowe”, na sześć lat przeniosłam się w XVIII wiek … „Nowa Tryb. Opolska” 2014 nr 298; Tęsknota za herezją. Rozm M. Sadowska. „Newsweek Polska” 2014 nr 43; Tokarczuk: Wrocław? Bliżej Monachium niż Berlina. Rozm. M. Piekarska. „Gaz. Wybor.” 2014 nr 285 dod. „Wrocław”; Tropem herezji. Rozm. T. Stawiszyński. „Tyg. Powsz.” 2014 nr 42 ” [dot.: Księgi Jakubowe]; Zmieniam się, więc jestem. Rozm. A. Jasińska. „Twój Styl” 2014 nr 12; Brakujące światy. Rozm. D. Foks. „Tyg. Powsz.” 2015 nr 44; Ludzie, nie bójcie się! Rozm. D. Wodecka. „Gaz. Wyborcza” 2015 nr 237; Olga Tokarczuk: Idą ciężkie czasy. Rozm. M. Piekarska. „Gaz. Wybor.” 2015 nr 289; Przeniosłam się do XVIII wieku. Rozm. D. Nowicka. „Polska. Metropolia Warsz.” 2015 nr 8 dod. „Polska Café” [dot.: Księgi Jakubowe]; To nie jest kraj dla heretyków. Niesamowita i pouczająca odyseja Jakuba Franka. Rozm. D. Wodecka. „Gaz. Wybor.” 2015 nr 19 [dot.: Księgi Jakubowe]; Tokarczuk: To ja jestem patriotką. Rozm. M. Piekarska. „Gaz. Wybor.” 2015 nr 289 dod. „Wrocław”; Jedyny Żyd, który żył jak Pan. Z Olgą. Tokarczuk, P. Maciejką oraz z A. Pankiem rozm. M. Garlińska i M. Koryciński. „Fragile” 2016 nr 4; Literatura, czyli odwieczny fejsbuk. Rozm. J. Koźbiel. „Więź” 2016 nr 1; Połączyć wewnętrzne światy. Rozm. J. Koźbiel. W tejże: Słowo i sen. Pruszków 2016; Walka o przeszłość. Rozm. J. Sobolewska. „Polityka” 2016 nr 24; Diabelskie poczucie bezsilności. Rozm. A. Pawlicka. „Newsweek Polska” 2917 nr 9; W: O psach, kotach i aniołach. Rozm. J. Strzałka. Kr. 2017; Świat stał się brzydki. „Polityka” 2017 nr 31. LP XX w. (M. Jentys). Strona internetowa: Ogólne Światy Olgi Tokarczuk. Studia i szkice. Pod red. M. Rabizo-Birek, M. Pocałuń-Dydycz i A. Bieniasa. Rzeszów: Wydawn. URzesz.; Stow. „Fraza“ 2013, 380 s. [Zawartość: O. Tokarczuk: Palec w soli, czyli Krótka historia mojego czytania. – I. Syntezy: M. RABIZO-BIREK: Jeśli znajdziesz swoje miejsce będziesz nieśmiertelna; L. WICKOWSKA-MACIĄG: Pomiędzy metafizyką a codziennością. Bohaterki Olgi Tokarczuk jako Hestie (na podstawie powieści napisanych przed rokiem 2000); K. STARZYK: Kobiety w światach Olgi Tokarczuk; R. MAGRYŚ: Libido i kompleks Edypa w wybranych utworach Olgi Tokarczuk; I. WRÓBEL: Źródła i funkcje niezwykłości, fenomenów i kuriozów w powieściach. – II. Interpretacje: A. BIENAS: Z drugiej strony luster. Uwagi o debiucie poetyckim Olgi Tokarczuk; M. NALEPA: Demony, duchy i potworki, czyli kłopoty z dorastaniem; M. POCAŁUŃ-DYDYCZ: Dojrzewanie Erny i dziecięca pierwotność, czyli dwa obrazy kobiecości w „ M. RABIZO-BIREK: Twórca i niszczyciel – czas w powieści Olgi Tokarczuk „Dom dzienny, dom nocny”; K. MACIĄG: „Lalka” perłą jest!; M. RABIZO-BIREK: Pierwsze i drugie czytanie „Ostatnich historii”; M. DUL-KUŹNIAR: „Anna In w grobowcach świata” – Olgi Tokarczuk przepisywanie mitu; O. WERETIUK: Olgi Tokarczuk „przesunięcie znaczenia i uwagi z człowieka na to, co nie jest człowiekiem” w powieści „Prowadź swój pług przez kości umarłych”; J. WOLSKI: „Obrazek jak z dziwacznej bajki”. Olga Tokarczuk w Szwajcarii. – III. W prawieku: M. NALEPA: Gra w światy Olgi Tokarczuk; S. BARAN: Labirynt jako doświadczenie inicjacyjne na podstawie powieści „Prawiek i inne czasy”; M. JARMUSZ: Imitacja magiczności w „Prawieku i innych czasach”; K. KRZYSZTOŃ: Metafora – sposób kształtowania świata przedstawionego w powieści „Prawiek i inne czasy”]. – IV. Zbiorowy portret Olgi Tokarczuk. (Zebrał, opracował, wstępem i biogramami opatrzył A. Bienias). – V. Teksty prozatorskie i poetyckie Olgi Tokarczuk, opublikowane przed debiutem powieściowym. (Wybór O. Tokarczuk, zebrał i spisał A. Bienias). – VI. Bibliografia rozproszonych tekstów Olgi Tokarczuk (teksty opublikowane w prasie, antologiach, wstępy do książek i katalogów). Oprac. A. Bienias]. M. JANACHOWSKA-BUDYCH: Gedächtnismedium Literatur. Zur Wirkung der Literatur in der Erinnerungskultur am Beispiel der Werke von Elfriede Jelinek und Olga Tokarczuk. Pozn.: Wydawn. Nauk. UAM 2014, 184 s. Jęz., Kult., Komunikacja, 14. M. ŚWIERKOSZ: W przestrzeniach tradycji. Proza Izabeli Filipiak i Olgi Tokarczuk w sporach o literaturę, kanon i feminizm. Wwa : Wydawn. IBL PAN; Stow. Pro Cultura Litteraria 2014, 388 s. Lupa Obscura. A. FRANASZEK: Oczy Olgi T. „NaGłos” 1995 nr 21, przedr. w tegoż: Była sobie raz krytyka. Katow. 2003. E. KRASKOWSKA: Czas Olgi. „Arkusz” 1996 nr 12. D. MATERSKA, E. POPIOŁEK: Czas Tokorczuk. „Wiad. Kult.” 1996 nr 26. M. NALEPA: Demony, duchy i potworki, czyli kłopoty z dorastaniem. „Fraza” 1996 nr 13, przedr. w: Światy Olgi Tokarczuk. Rzeszów 2013. S. SARNICKA: „Naprawdę istnieją tylko osoby”. (O powieściach O. Tokarczuk). „Warsztaty Polonist.” 1996 nr 2. R. GRUPIŃSKI, I. KIEC: Stworzyć i opisać świat. W tychże: Niebawem spadnie błoto. Pozn. 1997. J. SOSNOWSKI: Budzik dla duszy. „Gaz. Wybor.” 1997 nr 235. A. TOCZYSKI: Cogito. „Świat Psychoanalizy” 1997 nr 1/2. J-M. De Montremy. „Magazine Litteraire”, Yvelines 1998 nr 367. B. KANIEWSKA: O niewyrażalności doświadczenia dzieciństwa w młodej prozie. W: Literatura wobec niewyrażalnego. Wwa 1998 [dot. O. Tokarczuk]. B. WOJEWODA: Obrazy Boga w prozie O. Tokarczuk. „Kresy” 1998 nr 1. B. HELBIG-MISCHEWSKI: Weibliche Subjektlosigkeit in der modernen polnischen Frauenprosa von Izabela Filipiak und Olga Tokarczuk. „Zeitschrift für Slawistik”, Potsdam 1999 nr 2. J. ŁUKOSZ: Ziemia Olgi. „Twórczość” 1999 nr 11, przedr. w tegoż: Imperia i prowincje. Wr. 2000. M. RABIZO-BIREK: „Jeśli znajdziesz swoje miejsce, będziesz nieśmiertelna”. „Fraza” 1999 nr 2/3, przedr. w: Światy Olgi Tokarczuk. Rzeszów 2013. M. WOLNY: Dom Olgi. „Polityka” 1999 nr 44. H. ZAWORSKA: Olga i Manuela. „Wprost” 1999 nr 8 [dot. też M. Gretkowskiej]. M. BIEŃKOWSKA: [ Hoffmann – Schulz – Tokarczuk – estetyczne powinowactwa. „Kresy” 2000 nr 1. A. GÓRNICKA-BORATYŃSKA: Olga Tokarczuk. Red.: E. Kalinowska-Styczeń, I. Kaluta. [Przeł.] A. Volk. Kr.: Villa Decius. Arbeitsgruppe Literatur Polska 2000, 2000, 23 s. [zawiera także fragm. prozy O. Tokarczuk i recenzji jej utworów]. K. CHMIELEWSKA: Realizm magiczny po polsku albo popyt na odwieczną mądrość. „Bez Dogmatu” 2001 nr 47. E. PORĘBA: Bezdomność a zakorzenienie w prozie Olga Tokarczuk. W: Światy nowej prozy. Kr. 2001. M. ORSKI: Mitopoetyka bytu. „Odra” 2002 nr 6. K. UNIŁOWSKI: Cała prawda o „prozie środka”. Cz. 2-3. „FA-art” 2002 nr 4, 2003 nr 1/2, przedr. zmien. pt. „Proza środka”, czyli stereotyp literatury nowoczesnej w tegoż: Granice nowoczesności. Katow. 2006. L. WICKOWSKA-MACIĄG: Między apoteozą a mizoginizmem. O kreacjach postaci kobiecych w twórczości O. Tokarczuk. „Fraza” 2002 nr 1/2. M. ŻARCZYŃSKA: Technika symultaniczna w prozie O. Tokarczuk. W: Literackie strategie lat dziewięćdziesiątych. Olsztyn 2002. O. FLISZEWSKA: W kręgu mitu. „Acta Univ. Lodz. Folia Litteraria Polonica” 2003 [z.] 6. M. ORSKI: Życie snem O. Tokarczuk. W tegoż: Lustratorzy wyobraźni, rewidenci fikcji. Wwa 2003. A. REJTER: Świat przyrody w prozie O. Tokarczuk. Stereotyp – reinterpretacja – kreacja. „Jęz. Artyst.” 2003 t. 12. D. UTRACKA: Chronotopia uznakowiona a metafizyka rzeczy. Wokół prozy O. Tokarczuk. „Pr. Nauk. WSP w Częst. Filol. Pol. Hist. i Teoria Lit.” 2003 z. 9. A. ZAWADA: Lornetka Olgi Tokarczuk. „Pomsty” 2003 [t.] 8. J. ZGRZYWA: Zabawy językowe Olgi Tokarczuk. „Stud. Językozn.” 2003 t. 2. K. DUNIN: Czytając Polskę. Wwa 2004, passim. E. DUTKA: „Przykładam ucho do mebli…” – zaproszenie do lektury opowiadań Pawła Huellego i Olgi Tokarczuk na „godzinach polskiego” w liceum. „Z Teorii i Praktyki Dydak. Jęz. Pol.” 2004 t. 17. K. MAJBRODA: W kręgu codzienności, mitu, magii – wątki antropologiczne w prozie Olgi Tokarczuk. „Zesz. Etnologii Wroc.” 2004 nr 1. M. SZULC PACKALI: The Polish mother figure on trial : some preliminary thoughts on selected works by Natasha Goerke and Olga Tokarczuk. W: The new woman and the aesthetic opening. Unlocking gender in twentieth-century texts. Stockholm 2004. L. WICKOWSKA-MACIĄG: Dom codzienny – dom podzielony, czyli rodzina zdezintegrowana w powieściach Olgi Tokarczuk. „Zesz. Nauk. Uniw. Rzesz. Dydaktyka” 2004 z. 3. M. ŻARCZYŃSKA: Problematyka tożsamości w powieściach Olgi Tokarczuk. W: Swojskość i obcość. Olsztyn 2004. J. BRACH-CZAINA: Gender w twórczości Olgi Tokarczuk i Tamary Bołdak-Janowskiej. „Pogranicza” 2005 nr 2. O. FLISZEWSKA: Przestrzeń w twórczości Olgi Tokarczuk. „Acta Univ. Lodz. Folia Litteraria Polonica” 2005 [z.] 7 t. 1. M. LAURENT: De la „Clef” de Tadeusz Konwicki à la „Maison” d’ Olga Tokarczuk ou la nécessaire mais difficile transgression des interdits. „Orbis Linguarum” 2005 vol. 28. R. WÓJS: Niemcy, starość, śmierć. Mityzacja przestrzeni dolnośląskiej w prozie Olgi Tokarczuk. „Orbis Linguarum” 2005 vol. 29. A. NĘCKA: Granice przyzwoitości. Katow. 2006, passim. Z. BIDAKOWSKI: Ich Troje. Polska literatura rozpoznana aż nadto. „Rzeczpospolita” 2007 nr 234 [dot. także S. Chwina i P. Huellego]. N. BROWARNY: Mieszczańska ikonosfera w powieściach Stefana Chwina, Pawła Huellego i Olgi Tokarczuk. W: Polska proza i poezja po 1998 roku wobec tradycji. Tor. 2007, przedr. pt. Powieść z mieszczańskimi tradycjami. („ Olgi Tokarczuk, „Ester” Stefana Chwina, „Castorp” Pawła Huellego). W tegoż: Fikcja i wspólnota. Wr. 2008. M. JENTYS: Argonautka: trzy pierwsze podróże. „Wyspa” 2007 nr 2. J. KONIECKO: Czas aniołów Olgi Tokarczuk i Gabriela Garcii Marqueza. „Topos” 2007 nr 3. S. BARAN: Literackie światy OlgiTokarczuk. „Zesz. Nauk. Uniw. Rzesz. Historia Lit.” 2008 z. 3. K. DUNIN: Pisarka. „Odra” 2008 nr 5. E. POŁCZYŃSKA: Tworzyć „kształt” – o serii Olgi Tokarczuk; Wędrówka po uniwersum i „kłączu” jako sposób na wtajemniczenie według Olgi Tokarczuk; Światy kreowane w serii Olgi Tokarczuk. W tejże: Topos labiryntu w dwudziestowiecznych narracjach seryjnych. Tor. 2008. M. ŚWIERKOSZ: Doświadczenie historii a pamięć ciała w prozie Olgi Tokarczuk. „FA-art” 2008 nr 4. O. WILCZYŃSKA: Metafizyka śmierci w prozie Olgi Tokarczuk. „Acta Univ. Lodz. Folia Litteraria Polonica” 2008 [z.] 11. P. ZACHAREWICZ: Olgi Tokarczuk. Literatura neognozy. W tegoż: W stronę nowego paradygmatu. Tor. 2008. W. BALUS: Do granic. Olga Tokarczuk i Władysław Strzemiński. „Teksty Drugie” 2009 nr 3 . M. JENTYS: Księga podróży. O Oldze Tokarczuk. W tejże: Argonauci naszych czasów. Tor. 2009. M. PŁACZEK: „Morderstwo w pełnym majestacie”. O figurze martwej kobiety w prozie pisarek polskich tworzących po 1989 roku. „Fraza” 2009 nr 3/4. O. WILCZYŃSKA: Metafizyka miłości w prozie narracyjnej. „Zesz. Nauk. Państw. Wyż. Szk. Zawodowej we Włocławku. Rozpr. Hum.” 2009 t. 11. W. GORBACZEWSKA: Obrazki z życia … czyli wschodniosłowiańskie rozmyślania nad prozą. Tłum. G. Michałowski. „Podlaski Kwart. Kult.” 2011 nr 4. B. KLIŚ: Polifonia, czyli wielogłosowość tekstu literackiego w wybranych tekstach prozatorskich Olgi Tokarczuk i Andrzeja Stasiuka . „LingVaria” 2011 nr 2. A. BROCKMANN: Literatur als Heterotopie. Spatial turn in den Romanen von Olga Tokarczuk. W: Kulturelle Grenzgänge. Festschrift für Christa Ebert zum 65. Geburtstag. Berlin 2012. A. KŁOS: Śmiertelni nieśmiertelni, nieśmiertelni śmiertelni. W: Rozkład jazdy. Wr. 2012. A. NĘCKA: „Iść, ciągle iść w stronę słońca”. W pułapce metazdjęć Olgi Tokarczuk i Andrzeja Stasiuka. „artPAPIER” 2011 nr 15/16, przedr. w tejże: Co ważne i ważniejsze. Notatki o prozie polskiej XXI wieku. Mikołów 2012. D. NOWACKI: Kto im dał skrzydła. Katow. 2011, passim. P. PRACHNIO: Proza Olgi Tokarczuk w perspektywie latynoamerykańskiego realizmu magicznego. „Not. Multimedialny” 2012 [nr] 1/2. WIELICZKO: Ludzie bez właściwości. Przygody z tożsamością w powieściach Olgi Tokarczuk. „Akcent” 2012 nr 1. Zbiorowy portret Olgi Tokarczuk. Wstęp, zebrał i oprac.: A. Bienias. „Fraza” 2012 nr 4 [tu: K. KOFTA: Brand dla Olgi Tokarczuk; S. DŁUSKI: Duchowe centrum, czyli kilka uwag osobistych o opowiadaniu Olgi Tokarczuk; J. JARZĘBSKI: Namiocik bieguna; A. BAGŁAJEWSKI: Czas pociągu; K. JANUSZEWSKA: Gdzie jesteś Olgo?; A. BOLECKA: Powieści – traktaty; W. FELSKI: O religijności w prozie Olgi Tokarczuk słów kilka; M. LACHMAN: Paradoksy wizerunku]. M. CUBER: Żydowskie sekrety. Mitologie żydowskie w prozie Olgi Tokarczuk. W tejże: Metonimie Zagłady. Katow. 2013. D. DOBROWOLSKA: Postmodernistyczna powieść historyczna. (Powieści: O. Tokarczuk, M. Tulli, E. Rylskiego). W tejże: My o przeszłości, przeszłość o nas. Tor. 2013. K. DUNIN: Czy Olga Tokarczuk jest pisarką polityczną? W: Obraz literatury w komunikacji społecznej po roku ’89. Wwa 2013. S. IWASIÓW: Celem mojej pielgrzymki jest zawsze inny pielgrzym… Podróż w prozie Olgi Tokarczuk. „Fraza” 2013 nr 3. B. KARWOWSKA: Druga płeć na wygnaniu. Doświadczenie migracyjne w opowieściach powojennych pisarek polskich. Kr. 2013, passim. T. MIZERKIEWICZ: Nowe formy obecności mitu w polskiej prozie. Mityczne anagramy Tokarczuk.. W tegoż: Literatura obecna. Kr. 2013. EIGLER: Heimat, space, narrative. Toward a transnational approach to flight and expulsion. Rochester, New York 2014, passim? – M. GRIGOROVA: Očite na slovoto. „Polonistični studii”, Veliko T”rnovo 2014 [dot. O. Tokarczuk]. D. GRUNTKOWSKA: Romantyczna wizja kobiecości w prozie Olgi Tokarczuk. W: Romantyzm użytkowy. Długie trwanie romantyzmu w kulturze polskiej. Szczec. 2014. W. OWCZARSKI: Ironiczne sny Olgi Tokarczuk. „Odra” 2014 nr 2. M. RABIZO-BIREK: Odkrywanie miejsc niemieckich w prozie Olgi Tokarczuk i Karola Maliszewskiego. W: Opcja niemiecka. Kr. 2014. K. KANTNER: Kim jest autor? Literatura jako gra i wróżba. (Koncepcje autorstwa Olgi Tokarczuk). „Tekstualia” 2015 nr 3. A. OKU, M. NISHI, M. NUMANO: Tōō-no sōzōryoku : Gendai tōō bungaku Gaido. Kyōto 2016 [dot. O. Tokarczuk].. J. PACYNIAK: Recepcja twórczości Jenny Erpenbeck w Polsce i w krajach niemieckojęzycznych. „Transfer” 2016 t. 1 [dot. O. Tokarczuk]. A. REJTER: Literatura wobec dyskursu posthumanizmu. Na przykładzie prozy Olgi Tokarczuk. „Jęz. Artyst.” 2017 t. 16. Podróż Ludzi Księgi M. LENGREN: Dyskretny smak wątpliwości. „Twórczość” 1994 nr 7. T. MAJERAN: Umysł nierozpoznany. „Czas Kult.” 1994 nr 1. R. SIOMA. „Nowe Książ.” 1994 nr 12. J. SOSNOWSKI: Trzy powody wyruszenia w tę podróż. Ludzie książki, gódźcie się z kulturą masową! „Gaz. Wybor.” 1994 nr 137 dod. „Gaz. o Książ.” nr 6. M. ORSKI: O księdze i książkach. „Prz. Powsz.” 1995 nr 3. J. SZAKET: Księga pamiątkowa. „FA-art” 1995 nr 2. S. BUGAJSKA: Opis i zmyślenie. „Wiad. Kult.” 1997 nr 6 [dot. też: Prawiek i inne czasy]. M. WOŹNIAKIEWICZ-DZIADOSZ: Pismo – świat. O powieści inicjacyjnej O. Tokarczuk. „Podróż Ludzi Księgi”. W: W poszukiwaniu nowego kanonu. Goleszów 2003. K. CYMANOW-SOSIN: „Podróż Ludzi Księgi” O. Tokarczuk jako artystyczne motto debiutantki. „Ann. Acad. Pedagogicae Crac. Stud. Historicolitteraria” 2007 [nr] 7. M. GRIGOROVA: Legenda – obraz – apokryf. Przesłania Paola Ucella w utworach Gustawa Herlinga-Grudzińskiego i Olgi Tokarczuk. „Świat i Sł.” 2011 nr 1. E. SHARAPOVA: Magičeskij realizm v romanah Ol’gi Tokarčuk : „Pravek i drugie vremena”, „Put’ Lûdej Knigi”, „Dom dnevnoj, dom nočnoj”. „Acta Humana” 2015 nr 6. W. BONOWICZ, A. WIEDEMANN: Ja z jednej strony i z drugiej strony Erny Eltzner. „Nowy Nurt”1995 nr 23. G. BORKOWSKA: Erna i duchy. „Kresy” 1995 nr 23. S. BUGAJSKA: Najważniejsze są osoby. „Wiad. Kult.” 1995 nr 48. P. DUNIN-WĄSOWICZ: Pejzaż z Olgą i Manuelą. „Życie Warsz.” 1995 nr 214 [dot. też: M. Gretkowska: My zdies emigranty]. A. GÓRNICKA-BORATYŃSKA: Dorastanie Erny. „Polityka” 1995 nr 24. J. JARZĘBSKI: Olga Tokarczuk. „Tyg. Powsz.” 1995 nr 40, przedr. w tegoż: Apetyt na Przemianę. Kr. 1997. J. KLEJNOCKI: Pocztówki z Atlantydy. „Życie Warsz.” 1995 nr 81 dod. „Ex Libris”. J. SOSNOWSKI: Panna „Gaz. Wybor.” 1995 nr 8 dod. „Gaz. o Książ.”, polem.: K. DUNIN: Kogutek czy kurka. „Życie Warsz.” 1995 dod. „Ex Libris” nr 83. P. ŚLIWIŃSKI: Duch powieści. „Res Publica Nowa” 1995 nr 12. K. UNIŁOWSKI: Lekka, łatwa i przyjemna. „FA-art” 1995 nr 3, przedr. w tegoż: Skądinąd. Bytom 1998. Z. BAUER: Zapomniany język przeczuć. „Nowe Książ.” 1996 nr 3. A. CZACHOWSKA: „Piekło krwawe”. „Twórczość” 1996 nr 1. G. KOCIUBA: Dyskretny urok spirytyzmu. „Akcent” 1996 nr 3. E. KRASKOWSKA: W świetle pokwitających dziewcząt. „Arkusz” 1996 nr 4 [dot. T. MIZERKIEWICZ: Kwadrans. „Arkusz” 1996 nr 2. M. ORSKI: „Wywoływanie” ludzi. „Prz. Powsz.” 1996 nr 3. M. RATAJCZAK: Klucze do nas samych. „Odra” 1996 nr 2. L. SZARUGA: Problemy tożsamości. „Sycyna” 1996 nr 5. ZIEMKIEWICZ: Chwila z medium. „Nowa Fantastyka” 1996 nr 5. M. BAKKE: Kobieta jako źródło niesamowitego. Uwagi na marginesie „ Olgi Tokarczuk i „Wampira” Władysława Reymonta. W: Codzienne, przedmiotowe, cielesne. Izabelin 2002. K. KANTNER: Podmiotowość „mediumiczna”. „ Olgi Tokarczuk jako powieść psychologiczna. „Ruch Lit.” 2015 z. 1. Prawiek i inne czasy D. LÜTVOGT: Raum und Zeit in Olga Tokarczuks Roman „Prawiek i inne czasy” („Ur- und andere Zeiten”). Frankfurt am Main: Peter Lang 2004, 484 s. Studien zur Deutschen und Europäischen Literatur des 19. und 20. Jahrhunderts. W. BROWARNY: Powieściowe transgresje O. Tokarczuk. „Arkusz” 1996 nr 12. M. CIEŃSKI: Powieść ze środka wszechświata. „Odra” 1996 nr 11. P. CZAPLIŃSKI: Milknąca saga; O. DUNIN: Świat, dom, oś. „Życie Warsz.” 1996 nr 132. M. JENTYS: Osiem światów. „Twórczość” 1996 nr 10, przedr. w tejże: Nić Ariadny. Tor. 2005. J. MARKIEWICZ: Stara orkiestra, nowe instrumenty. „Rzeczpospolita” 1996 nr 150. M. NALEPA: Gra w światy O. Tokarczuk. „Fraza” 1996 nr 14. D. NOWACKI: Satysfakcja i satys-fuckcja. „FA-art” 1996 nr 3, przedr. w szkicu pt. Próba rynku w tegoż: Zawód czytelnik. Wwa 1999. M. ORSKI: Realizm mitologiczny. „Nowe Książ.” 1996 nr 8. A. OSTOWICZ: Danie z kuchni Marqueza. „Topos” 1996 nr 4. J. STRĘKOWSKI: Młynki boże. „Mag. Lit.” 1996 nr 3/4. A. TATARKIEWICZ: Niebieska i Boska. Co krytycy przeoczyli pisząc o Oldze Tokarczuk. „Polityka” 1996 nr 28. M. ZAPĘDOWSKA: Cały rozbity świat. „Czas Kult.” 1996 nr 4. S. BUGAJSKA: Opis i zmyślenie. „Wiad. Kult.” 1997 nr 6 [dot. też: Podróż Ludzi Księgi]. A. KOSS: Żywot człowieka poczciwego. Epilog? „Kresy” 1997 nr 1. B. WOJEWODA: Ucieczka z labiryntu. „Śląsk” 1997 nr 5. M. WOŁK: Osiemdziesiąt lat samotności. „Prz. 1997 nr 4. Z. ZIĄTEK: Prawiek: miejsce i czas. „Regiony” 1997 nr 3, przedr. w szkicu pt. Od dokumentów czasu do literatury miejsca. (Zbigniew Kruszyński i Olga Tokarczuk) w tegoż: Wiek dokumentu. Wwa 1999 [dot. też: Z. Kruszyński: Szkice historyczne]. A. GÓRNICKA-BORATYŃSKA: Opowieści ze środka wszechświata. „Res Publica Nowa” 1998 nr 1 [dot. też: W. Myśliwski: Widnokrąg]. M. HANCZAKOWSKI: Wiecie choć, gdzie Prawiek leży. „Arcana” 1998 nr 3. E. KULA: Tę wałbrzyską pisarkę czyta się z lubością. „Warsztaty Polonist.” 1998 nr 4. A. LEGEŻYŃSKA: Młynek do kawy i inne modele kosmosu. „Polonistyka” 1998 nr 2, przedr. w tejże: Krytyk jako domokrążca. Pozn. 2002. P. CZAPLIŃSKI, P. ŚLIWIŃSKI: Dlaczego ona? O powieści O. Tokarczuk „Prawiek i inne czasy”. W tychże: Kontrapunkt. Pozn. 1999. J. KOWALSKA: „Prawiek” i „Widnokrąg” [W. Myśliwskiego]: apetyty na mit. „Dialog” 2000 nr 10. P. MARCISZUK: „Prawiek i inne czasy” O. Tokarczuk. W: Rytmy prozy, czyli jak czytać polską prozę współczesną. Wwa 2000. J. MAZUR-FEDAK: Mity i schematy wyobraźni. O powieści O. Tokarczuk „Prawiek i inne czasy”. W: Światy nowej prozy. Kr. 2001. T. MIZERKIEWICZ: Próba całości – „Prawiek i inne czasy” O. Tokarczuk; Wariacje czasowe – „Prawiek i inne czasy” raz jeszcze. W tegoż: Stylizacje mityczne w prozie polskiej po 1968 r. Pozn. 2001. E. POŁCZYŃSKA: Mityczno-indywidualna podróż O. Tokarczuk. „Prawiek i inne czasy”. W: W poszukiwaniu nowego kanonu. Goleszów 2003. M. JENTYS: Światy O. Tokarczuk. W tejże: Nić Ariadny. Tor. 2005. B. KANIEWSKA, A. LEGEŻYŃSKA, P. ŚLIWIŃSKI: W świecie mitycznego porządku. „Prawiek i inne czasy” O. Tokarczuk. W tychże: Literatura polska XX wieku. Pozn. 2005. M. DREV: Svetlobno senčnata panorama: O. Tokarczuk, Pravek in drugi časi … „Delo”, Ljubljana 2006 nr z 29 XI. – D. ADAMOWICZ: „Stwarzanie światów! Nie ma nic prostszego!”. „Orbis Linguarum” 2007 vol. 31. J. KLEJNOCKI: W środku mitu. „Polityka” 2008 nr 43. B. CISOWSKA: Magiczny realizm Prawieku. „Pr. Nauk. Akad. im. J. Długosza w Częst. Filol. Pol. Hist. i Teoria Lit.” 2009 z. 11. V. PAROBEK. „World Literature Today”, Norman, OK 2010 nr 5. M. KAY. „The Polish Review”, New York, NY 2011 nr 3. B. CISOWSKA: Kreacjonistyczne obrazy rzeczywistości w prozie Olgi Tokarczuk : („Prawiek i inne czasy”). „Świat i Sł.” 2011 nr 1. M. PIWIŃSKA, K. BUSZKOWSKA, O. ZAKOLSKA, A. DOKTÓR: Echa i tęsknoty romantyczne w polskiej kulturze współczesnej: „Opowieści galicyjskie” Andrzeja Stasiuka, „Prawiek” Olgi Tokarczuk oraz „Świteź” Kamila Polaka w poetyce „Ballad i romansów” Adama Mickiewicza. „Pam. Lit.” 2016 z. 4. Szafa M. CIEŚLIK: Cały świat w szafie. „Polityka” 1998 nr 18. A. CZACHOWSKA: Własne światy. „PAL Prz. 1998 nr 9. P. CZAPLIŃSKI: Innego przełomu nie będzie. „Gaz. Wybor.” 1998 nr 64. M. JENTYS: Trzy opowiastki filozoficzne. „Sycyna” 1998 nr 14. J. KLEJNOCKI: Deus ex armari. „FA-art” 1998 nr 1/2. B. NOWICKI: Wobec tajemnicy trwania. „Opcje” 1998 nr 2. R. POCZEKAJ: Kreator Mundi. „Czas Kult.” 1998 nr 3. M. RABIZO-BIREK: Komputer, numery i stara szafa. „Twórczość” 1998 nr 7. M. ZAREMBA: Ślad po śladzie. „Mag. Lit.” 1998 nr 1. D. NOWACKI: Próba rynku. W tegoż: Zawód: czytelnik. Wwa 1999 [dot. też: Dom dzienny, dom nocny]. E. DUTKA: Przykładam ucho do mebli…” – zaproszenie do lektury opowiadań Pawła Huellego i Olgi Tokarczuk na „godzinach polskiego” w liceum. „Z Teorii i Praktyki Dydak. Jęz. Pol.” 2004. A. FRANKE: Z głębi Szafy. „Śląsk” 2006 nr 3. J. BURSEY. „Review of Contemporary Fiction”, Champaign, IL 2010 nr 2. W. SCOTT. „Booklist”, Chicago, IL 2010 nr 16. K. MAJDZIK: Oblicza melancholii : „Szafa” Olgi Tokarczuk i jej chorwacki przekład . „Przekłady Lit. Słow.” 2012 t. 3 cz. 1. D. DOBROWOLSKA: Mityzacje Olgi Tokarczuk. Symbolika rzeczy w świecie konsumpcji w opowiadaniu „Numery” z tomu „Szafa”. W tejże: My o przeszłości, przeszłość o nas. Tor. 2013. B. CISOWSKA: Kreacjonistyczne obrazy rzeczywistości w prozie Olgi Tokarczuk. („Prawiek i inne czasy”). „Świat i Sł.” 2011 nr 1. WAMPUSZYC: Magical Realism in Olga Tokarczuk’s „Primeval and Other Times” and „House of Day, House of Night”. „East European Politics and Societies” 2014 nr 2 . Dom dzienny, dom nocny M. KUBAT: Olga Tokarczuk „Dom dzienny, dom nocny”. Analiza książki „Dom dzienny, dom nocny” Olga Tokarczuk [!] na podstawie problematyki granicy. Zürich 2009, 198 s. Universität Zürich. M. CIEŚLIK: Dom snów. „Polityka” 1998 nr 49. J. KLEJNOCKI: Mój sen jest moim domem. „Gaz. Wybor.” 1998 nr 264. K. MALISZEWSKI: Święta Księga Sudetów. „Pomosty” 1997/98 [t.] 2/3. A. CZACHOWSKA: Mieszanie światów. „Res Publica Nowa” 1999 nr 4. P. CZAPLIŃSKI: Śmierć zamieszkana. „Dom dzienny, dom nocny” O. Tokarczuk. „Tyg. Powsz.” 1999 nr 8, w tegoż: Mikrologi ze śmiercią. Pozn. 2001. G. EBERHARDT: Dom na rzece. „Tyg. Solid.” 1999 nr 29. H. GOSK: Fragment i całość. „Nowe Książ.” 1999 nr 2. A. JARECKI: Opowieści noworudzkie. „Studium” 1999 nr 1/2. K. JASTREMSKI. „World Literature Today”, Norman, OK 1999 nr 3. J. KORKOZOWICZ: Dom w chmurach. „Głos Naucz.” 1999 nr 29. J. KOŹBIEL: Księga przemian bolesnych. „Sycyna” 1999 nr 3/4. M. LENGREN: Książka – dom. „Twórczość” 1999 nr 11. K. MASŁOŃ: Ukryte sygnały historii. „Rzeczpospolita” 1999 nr 43. D. NOWACKI: Jest o czym mówić. „FA-art” 1999 nr 1, przedr. w szkicu pt. Próba rynku w tegoż: Zawód: czytelnik. Wwa 1999 [dot. też: Prawiek i inne czasy]. J. ORSKA: Kosmologia Kotliny Kłodzkiej. „Odra” 1999 nr 6. M. ORSKI: O prozie O. Tokarczuk. „Prz. Powsz.” 1999 nr 11. J. SZAKET: Tort dla szlifierzy. „Dekada Lit.” 1999 nr 4. J. SZUREK: Stan idealnej kontemplacji świata w „Domu dziennym, domu nocnym”. „Warsztaty Polonist.” 1999 [nr] 4. M. ZALESKI: Dom literatury. „Gaz. Wybor.” 1999 nr 11. J. PODSIADŁO: Dlaczego naród czyta „Domy” O. Tokarczuk. „Res Publica Nowa” 2000 nr 12. J. POŁTYN: Prywatne światy gnostyczne. „Fraza” 2000 nr 4. M. RABIZO-BIREK: Twórca i niszczyciel: czas w powieści O. Tokarczuk „Dom dzienny, dom nocny”. „Topos” 2000 nr 3/4, przedr. w: Światy Olgi Tokarczuk. Rzeszów 2013. B. ŚWIDERSKI: Jasnowidz i czarnowidz. „Res Publica Nowa” 2000 nr 1/2. U. CHOWANIEC: W poszukiwaniu „kobiecego świata”. W: Światy nowej prozy. Kr. 2001 [dot. też: I. Filipiak: Niebieska menażeria]. M. DAMPZ: Trunkowy outsider i mistyk (czyli Marek Marek O. Tokarczuk). „PAL Prz. 2001 nr 3. A. BROWNJOHN: Silesian fantasies. „TLS”, Londyn 2002 nr 5190. H. GOSK: Postać literacka wobec wymiaru codzienności. W tejże: Bohater swoich czasów. Izabelin 2002 [dot. O. Tokarczuk]. S. SKOWRON: Między baśnią, fantastyką a snem. „Gaz. Noworudzka” 2002 nr 282, przedr. w tejże: Piękno i myśl w najnowszej sztuce słowa, linii i barwy. (Recenzje, analizy, interpretacje). Nowa Ruda 2009. Z. KRZYWICKA: W młodopolskich zakamarkach „Domu dziennego, domu nocnego”. W: Modernistyczne źródła dwudziestowieczności. Wwa 2003. J. CISARANO. „Carolina Quarterly”, Chapel Hill, NC 2004 nr 2/3. E. HRYNIEWICZ-YARBROUGH. „Missouri Review”, Columbia, MO 2004 nr 1. T. NAZARENKO. „Slavic & East European Journal”, Tucson, AZ 2004 nr 2. E. SZYBOWICZ: Dom senny. „Kresy” 2004 nr 4. A. JANIKOWSKA: Szczelinami o domowej pracy. „Kresy” 2005 nr 1/2 [dot. też: J. Brach-Czaina: Szczeliny istnienia]. A. FIJAŁKOWSKA: Trzy poziomy oniryzmu w powieści O. Tokarczuk „Dom dzienny, dom nocny”. „Dyskurs” 2007 z. 3. J. SEMPRUCH: Patriarchy in post-1989 Poland and Tokarczuk’s „Dom dzienny, dom nocny” („The Day House, the Night House”). „CLCWeb: Comparative Literature & Culture: A WWWeb Journal”, West Lafayette, IN 2008 nr 3. E. SZYBOWICZ: Skandalista Jezus Chrystus. W tejże: Apokryfy w polskiej prozie współczesnej. Pozn. 2008. U. PALECZEK: O. Tokarczuk’s House of day, house of night: gendered in feminist translation. „Canadian Slavonic Papers”, Ottawa 2010 nr 1. K. UNIŁOWSKI: Proza jako pedagogika społeczna. (Przypadek „Domu dziennego, domu nocnego” O. Tokarczuk). W: Dwadzieścia lat literatury polskiej 1989-2009. Szczec. 2010. J. HUTCHENS: Transgressions: palimpsest and the destruction of gender and national identity in Tokarczuk’s „Dom dzienny, dom nocny”. W: The effect of palimpsest : culture, literature, history. Frankfurt am Main; New York 2011. K. UKLEJA: Poszukiwanie tożsamości w „Domu dziennym, domu nocnym” Olgi Tokarczuk. “Ann. Univ. Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione“ 2012 [nr] 7. U. JEKUTSCH: Heiligenkult – Roman – Theaterstück. Zur Übertragung des Kults der hl. Kümmernis in die neue polnische Literatur. „Rocz. Komparatystyczny” 2014. K. UKLEJA: Poszukiwanie tożsamości w „Domu dziennym, domu nocnym” Olgi Tokarczuk. „Ann. Univ. Paedagogicae Crac. Studia de Arte et Educatione” 2012 [nr] 7. WAMPUSZYC: Magical Realism in Olga Tokarczuk’s „Primeval and Other Times” and „House of Day, House of Night”. „East European Politics and Societies” 2014 nr 2. Zob. też Wywiady. Opowieści wigilijne M. MIZURO: Karp z proszku. „FA-art” 2000 nr 3/4. Gra na wielu bębenkach K. PUFAL: Świat przedstawiony w opowiadaniach Olgi Tokarczuk „Gra na wielu bębenkach”. Złotów : Wydawn. i Szkolenia Przemysław Pufal 2011, 146 s A. GŁOWACKA: Wielość w jedności. „Opcje” 2002 nr 2. J. KLEJNOCKI: Na pewno jest szczęście. „Gaz. Wybor.” 2002 nr 27. J. KORKOZOWICZ: Na wielu instrumentach. „Głos. Naucz.” 2002 nr 30. K. KRALKOWSKA-GĄTKOWSKA: Blask „międzybytu”. „Śląsk” 2002 nr 12. K. MALISZEWSKI: Bębnienie na pobudkę. „Res Publica Nowa” 2002 nr 4. K. MASŁOŃ: Rośniemy jak nocne rośliny. „Rzeczpospolita” 2002 nr 4. T. MIZERKIEWICZ: Mała sudecka muzyka. „Arkusz” 2002 nr 6. D. NOWACKI: Symfonia na bębenki. „Polityka” 2002 nr 5. R. OSTASZEWSKI: Więcej mięsa. „FA-art” 2002 nr 1. M. RABIZO-BIREK: Pięknie gra. „Twórczość” 2002 nr 9. U. ŚMIETANA: Gry, rytmy i role. „Czas Kult.” 2002 nr 2. M. WITKOWSKI: Przy pałeczkach O. Tokarczuk. „Nowe Książ.” 2002 nr 2. E. ZAMORSKA-PRZYŁUSKA: Słownik, tematów, wątków i powtórzeń. (O. Tokarczuk – „Gra na wielu bębenkach”). „Studium” 2002 nr 2. E. DUTKA: Od „Sądu ostatecznego” Memlinga do „Próby generalnej” Tokarczuk, czyli o Apokalipsie i apokalipsach na lekcjach w liceum. „Nowa Polszczyzna” 2003 nr 2. M. RABIZO-BIREK: Sztuka czy życie? Dylematy „Podobrazia” i „Pigmentu” Grzegorza Strumyka oraz „Gry na wielu bębenkach” O. Tokarczuk. W: Literatura w kręgu wartości. Bydg. 2003. A. SZCZEBLEWSKA: Rytm bębenków. „Topos” 2003 nr 1/3. P. URBANIAK. „Pro Libris” 2003 nr 2. P. CZAPLIŃSKI: Zdradliwy realizm. W tegoż: Efekt bierności. Kr. 2004. P. KIERZEK: Tokarczuk „gra na wielu bębenkach”. „Acta Univ. Lodz. Folia Litteraria Polonica” 2006 [z.] 8. Lalka i perła S. BORTNOWSKI. „Polonistyka” 2001 nr 10. M. CUBER: Przez „Lalkę” do perły. „FA-art” 2001 nr 4. H. GOSK: Ponadczasowa przyjemność poszukiwania sensu. „Nowe Książ.” 2001 nr 9. A. TATARKIEWICZ: Czy Wokulski ocalił duszę? „Rzeczpospolita” 2001 nr 154. T. WROCZYŃSKI: Radość czytania. „Biul. Inf. Bibl. Nar.” 2001 [nr] 2. G. BORKOWSKA: Zwierciadło „Lalki”. „Res Publica Nowa” 2002 nr 1. K. KRALKOWSKA-GĄTKOWSKA: Prus mistyczny. „Śląsk” 2002 nr 5. E. PACZOSKA: Czekając na perłę. (Na marginesach książki O. Tokarczuk o „Lalce”). W tejże: Dojrzewanie, dojrzałość, niedojrzałość. Wwa 2004. Ostatnie historie P. CZAPLIŃSKI: Trzy opowieści Olgi. „Gaz. Wybor.” 2004 nr 224. M. CZUBAJ: Seks, śnieg i śmierć. „Polityka” 2004 nr 38. U. GLENSK: „Składamy się z tego, co umarło”. „Kresy” 2004 nr 4. P. MACKIEWICZ: Drugie światy. „Topos” 2004 nr 6. K. MALISZEWSKI: Wszystko, co ostatnie. „Odra” 2004 nr 12. T. MIZERKIEWICZ: Ogarnięci chłodem. „Nowe Książ.” 2004 nr 8. D. NOWACKI: Witaj, smutku. „FA-art” 2004 nr 2. R. OSTASZEWSKI: Nie takie ostatnie… „Tyg. Powsz.” 2004 nr 43. A. SKRENDO: Egzamin z tanata. „Pogranicza” 2004 nr 6. A. CZYŻAK: Smutne historie o umieraniu. „Polonistyka” 2005 nr 10. M. CUBER: Pani śmierć pisze sagę. „Res Publica Nowa” 2005 nr 1. A. FRANKE. „Śląsk” 2005 nr 8. H. GOSK: Opowieść terapeutyczna. „Studium” 2004/2005 nr 6/1. M. JENTYS: Czysty kraj. „Twórczość” 2005 nr 6, przedr. w tejże: Nić Ariadny. Tor. 2005, Argonauci naszych czasów. Tor. 2009. M. LAREK: Kobiece historie. „Czas Kult.” 2005 nr 1. M. ORSKI: „Śmiercionośna lawina” O. Tokarczuk. „Prz. Powsz.” 2005 nr 5. A. SZÓSTAK: Współczesna sztuka umierania. „Pro Libris” 2005 nr 2. K. UNIŁOWSKI: Śmiertelność kobiet. „Opcje” 2005 nr 1, przedr. w tegoż: Kup pan książkę. Katow. 2008. WÓJCIK: Ogniwa w łańcuchu życia. „Fraza” 2005 nr 1/2. P. PIASZCZYŃSKI: Taniec śmierci. „Borussia” 2006 nr 15. A. JUZIUK: „Ostatnie historie” – „śmierć i tekst”. „Kwart. Opol.” 2008 nr 1. K. WITKOŚ: Literatura a psychologia głębi. „Ostatnie historie” O. Tokarczuk, czyli droga do indywiduacji Junga. „Ann. Acad. Paedagogicae Crac. Studia Historicolitteraria” 2009 [nr] 9. M. ORSKI: Narratorka „kiwa się”. W tegoż: Opowieści dla dorosłych i opowiastki dla niedorosłych. Wr. 2010 [dot. też: Bieguni]. T. MIZERKIEWICZ: Nowe formy obecności mitu w polskiej prozie. Mityczne anagramy Tokarczuk. W tegoż: Literatura obecna. Kr. 2013. Zob. też Wywiady. Anna In w grobowcach świata M. BARABASZ: Śmierć jeszcze raz inaczej. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 219. P. CZAPLIŃSKI: Cyberpunk sumeryjski. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 213. B. DARSKA: Świat bez granic. „Dekada Lit.” 2006 nr 4. P. DUNIN-WĄSOWICZ: Podziwiam, nie myślę. „Lampa” 2006 nr 10. M. MIECZNICKA: Intelektualna papka. „Dziennik” 2006 nr 127. A. MORAWIEC: Na zamówienie. „Nowe Książ.” 2006 nr 11. D. NOWACKI: Stawka większa niż mit. Sceptycznie o nowej książce O. Tokarczuk. „Tyg. Powsz.” 2006 nr 39. K. UNIŁOWSKI: Anna In na straganach świata. „FA-art” 2006 nr 4. M. GERAGA: Tabletki na nieśmiertelność, czyli podróży ciąg dalszy. „Fraza” 2006/2007 nr 41. M. JENTYS: Zmartwychwstanie bogini. „Twórczość” 2007 nr 4, przedr. w tejże: Argonauci naszych czasów. Tor. 2009. I. MIKRUT: Futurystyczne cmentarzysko. „Śląsk” 2007 nr 3. T. MIZERKIEWICZ: Terrorysta, on patrzy. „FA-art” 2007 nr 4, przedr. w tegoż: Literatura obecna. Kr. 2013 [dot. też: Bieguni]. T. PAWLAK. „Pro Libris” 2007 nr 2. K. SIPKO: Przeszłość w przyszłości. „Odra” 2007 nr 1. A. PEKANIEC: Opowiadać – podróżować – żyć. „Dekada Lit.” 2008 nr 1 [dot. też: Bieguni]. D. SIWOR: Olgi Tokarczuk gra w mit : „Anna In w grobowcach świata”. „Konteksty Kult.” 2012 [nr] 9. Zob. też Wywiady. Bieguni M. CUBER: Podróżuję, więc jestem. „Polityka” 2007 nr 41. B. DARSKA: To, co umożliwia przetrwanie. „Opcje” 2007 nr 4. A. DOBIEGAŁA: Błogosławiony, który idzie. „Fraza” 2007 nr 3. A. FRANASZEK: Wezwanie niepokoju. „Gaz. Wybor.” 2007 nr 242. T. MIZERKIEWICZ: Terrorysta, on patrzy. „FA-art” 2007 nr 4, przedr. w tegoż: Literatura obecna. Kr. 2013 [dot. też: Anna In w grobowcach świata]. NIEMCZYŃSKA: Wszystkie świata strony. „Gaz. Wybor.” 2007 nr 237. D. NOWACKI: Podróżowanie jest koniecznością: O. Tokarczuk – powrót do formy. „Tyg. Powsz.” 2007 nr 41. I. POPRAWA: Olga travel. „Odra” 2007 nr 12. A. BAGŁAJEWSKI. „Kresy” 2008 nr 3. Z. BIDAKOWSKI: Nerka delfina w formalinie. „Rzeczpospolita” 2008 nr 4. D. CIRLIĆ-STRASZYŃSKA: Kolejny „boarding”. „Nowe Książ.” 2008 nr 1. W. GÓRSKA: Między biegunami, między okładkami. „Migotania, Przejaśnienia” 2008 nr 1/2. M. LAREK: Literatura i nowe media. „Czas Kult.” 2008 nr 6. I. MIKRUT: W poszukiwaniu właściwego czasu. „Śląsk” 2008 nr 1. M. ORSKI: Historie ciała. „Prz. Powsz.” 2008 nr 5. R. PAWŁOWSKI: Nike dla O. Tokarczuk. „Gaz. Wybor.” 2008 nr 234. A. PEKANIEC: Opowiadać – podróżować – żyć. „Dekada Lit.” 2008 nr 1 [dot. też: Anna In w grobowcach świata]. M. PIETRZAK: Pochwała ruchu. „Studium” 2007/2008 nr 5/6/1. P. URBANIAK: Błogosławiony, który idzie. „Twórczość” 2008 nr 1. W. BAŁUS: Do granic: Olga Tokarczuk i Władysław Strzemiński. „Teksty Drugie” 2009 nr 3. M. CIELECKI: Demon pośpiechu. „Czterdzieści Cztery” 2009 [nr] 2. I. RADISCH. „Die Zeit”, Hamburg 2009 nr z 10 VI, przekł. pol.: Dokąd jedzie Olga. Przyswajanie polskich pisarzy. „Forum” 2009 nr 25 [dot. przekł. niem. powieści]. S. SKOWRON: Jesteśmy jak atomy… Rozważania o książce O. Tokarczuk „Bieguni”. W tejże: Piękno i myśl w najnowszej sztuce słowa, linii i barwy. (Recenzje, analizy, interpretacje). Nowa Ruda 2009. K. WIELICZKO: Śladami Kairosa. „Akcent” 2009 nr 1. M. ORSKI: Narratorka „kiwa się”. W tegoż: Opowieści dla dorosłych i opowiastki dla niedorosłych. Wr. 2010 [dot. też: Ostatnie historie]. A. BAGŁAJEWSKI: Na widnokręgu i poza widnokręgiem. Poza widnokrąg. W tegoż: Mapy dwudziestolecia 1989-2009. Lubl. 2012. I. ŁOSSOWSKA: Olga Tokarczuk. W tejże: Śladami moich lektur. Wwa 2012. M. KRUPKA: U pošukah vlasnogo časoprostoru : hronotop podorožì u tvorčostì ukraïns’kih i pol’s’kih pis’mennic’. „Studia Ukrainica” Posnaniensia” 2014 z. 2 [dot. też: O. Zabužko]. A. LARENTA: Labirynt jako przestrzeń mityczna w „Biegunach” Olgi Tokarczuk. „Białost. Studia Literaturoznawcze” 2014 [t.] 4. B. TRYGAR: Post-fenomenologiczna narracja w powieści „Bieguni” Olgi Tokarczuk . „Tematy i Konteksty” 2015 nr 5. Zob. też Wywiady. Prowadź swój pług przez kości umarłych P. KOFTA: Wspólnicy Pana Boga. „Dz. Gaz. Prawna” 2009 nr 237 dod. „Kultura”. D. NOWACKI: Czy wypada jeść mięso? „Gaz. Wybor.” 2009 nr 275. R. OSTASZEWSKI: Te, co skaczą i fruwają… zabijają? „FA-art” 2009 nr 4. W. BROWARNY: Gatunek sudecki. „Odra” 2010 nr 9. A. CZACHOWSKA: Hiperpoprawność O. Tokarczuk. „Twórczość” 2010 nr 3. A. DOBIEGAŁA: Kobieta u pługa. „Fraza” 2010 nr 3/4. W. GÓRSKA: Proroctwa Blake’a znad trucheł; W. SOBIERAJ: Thriller moralny… w innym kontekście. „Migotania, Przejaśnienia” 2010 nr 1. M. MATUSZEWSKA: Z wielką odwagą w obronie mniejszych. „Polska. 2010 nr 1. J. PETROWICZ: Gwiazdy i stopy. „Znaczenia” 2010 nr 4. E. PROKOPOWICZ: Zborsuczone suki. „Fragile” 2010 nr 3. G. PRZEPIÓRKA: Kobieta, która widzi inaczej niż wszyscy. „Kresy” 2010 nr 1/2. W. SOBIERAJ: Thriller moralny… w innym kontekście. „Migotania. Przejaśnienia” 2010 nr 1. J. SZLACHTA-MISZTAL: „Zwierzęca” zemsta. „Śląsk” 2010 nr 2. J. WIERZEJSKA: Idź za pługiem z radością. „Nowe Książ.” 2010 nr 3. A. KAŁUŻA: Wszyscy tacy niewinni – świat zwierząt. W tejże: Wielkie wygrane. Mikołów 2011 [dot. też: P. Hong: Kobieta i małpa; A. Kaczanowski: Szkielet małpy]. M. RABIZO-BIREK: „Polscy” Blake i Friedrich. W tejże: Romantyczni i nowocześni. Rzeszów 2012. M. WÓJCIK-DUDEK: Zwierzęta a dydaktyka literatury. Wokół szkolnej lektury powieści Olgi Tokarczuk „Prowadź swój pług przez kości umarłych”. „Postscriptum Polonist.” 2012 nr 2. A. WZOREK: Olgi Tokarczuk gra z regułami powieści kryminalnej : (na podstawie „Prowadź swój pług przez kości umarłych”). „Respectus Philologicus” 2013 nr 24. Rec. teatr. adapt.: wyst. Pozn., T. Pol.: M. LAREK: Moralitet w objęciach popu. „Teatr” 2010 nr 11; I. OSTROWSKA: Noir w kostiumie ekologii. „Czas Kult.” 2010 [nr] 6, – wyst. Wr., T. Współcz.: J. DERBISZ: Szukanie wrażliwości. „Opcje” 2013 nr 3, s. 144-146; M. KOŚCIELNIAK: Aktorki i psy. Ekologiczny spektakl według Tokarczuk. „Tyg. Powsz.” 2013 nr 12; M. PIEKARSKA: Psy wymowniejsze od ludzi. „Gaz. Wybor.” 2013 nr 62 dod. „Wrocław”. Zob. też Wywiady. Moment niedźwiedzia M. CUBER: Chronić niedźwiedzia. „Twórczość” 2012 nr 7. J. CYNGOT: Wymyślić świat – projekt otwarty. O heterotopiach O. Tokarczuk. „Migotania” 2012 nr 2. M. DUDA: Niedźwiedzia przysługa. „Nowe Książ.” 2012 nr 7. K. MASŁOŃ: Czas nauczyć się gdakać. „Uważam Rze” 2012 nr 13. M. PIEKARSKA: Pisarka stwarza świat. „Gaz. Wybor.” 2012 nr 84 dod. „Wrocław”. E. SZYBOWICZ: Zakład Pascala dla ateisty. „Gaz. Wybor.” 2012 nr 84. M. WOJAK: Gra nietowarzyska. „Wyspa” 2012 nr 2. Księgi Jakubowe L. BUGAJSKI: Wiele hałasu o nic. „Rzeczpospolita” 2014 nr 260 dod. „Plus Minus”. P. CZAPLIŃSKI: „Księgi Jakubowe”, czyli dwieście lat samotności. „Gaz. Wybor.” 2014 nr 245. R. KOZIOŁEK: Wybawienie od złej mowy [laudacja z okazji przyznania Nagrody Lit. Nike]. T. SOBOLEWSKI: Tokarczuk i poszukiwacze światła. „Gaz. Wybor.” 2015 nr 232. J. KURKIEWICZ. „Książki. Mag. do Czytania” 2015 nr 3. J. ŁADYKA: Olgi Tokarczuk wielka podróż. „Res Humana” 2015 nr 3. R. MAGRYŚ: Ponadnarodowa epopeja Olgi Tokarczuk. „Fraza” 2015 nr 4. K. PIETRYCH: „Księgi Jakubowe” – powieść współczesna. „Nowe Książ.” 2015 nr 2. B. ROGATKO: Opowieść o wielkiej podróży, obcości i Mesjaszach. „Nowa Dekada Krak.” 2015 nr 1/2. J. SOBOLEWSKA: Nowa podróż ludzi księgi. „Polityka” 2014 nr 43. TEJŻE: Tokarczuk. Poszukiwacze. „Gaz. Wybor.” 2015 nr 206. J. SOSNOWSKI: Księga totalna. „Więź” 2014 nr 4. M. WAPIŃSKA: Pragnienie poezji. „Dz. Gaz. Prawna” 2014 nr 241. L. BUGAJSKI: Sekta Jakubowa. „Twórczość” 2015 nr 1. Z. KRÓL: Historia pisana literaturą. „Tyg. Powsz.” 2015 nr 42. R. MAGRYŚ: Ponadnarodowa epopeja Olgi Tokarczuk. „Fraza” 2015 nr 4. B. ROGATKO: Opowieść o wielkiej podróży, obcości i Mesjaszach. W tegoż: Czas zbliżeń. Kr. 2015. W. SADKOWSKI: Wydłużenie perspektywy. „Res Humana” 2015 nr 5. R. WIŚNIEWSKI: Rozdroża wybitności. „Odra” 2015 nr 3. A. LARENTA: Geografia w „Księgach Jakubowach” Olgi Tokarczuk: przypadek Iwania. „Białost. Studia Literaturoznawcze” 2016 [t.] 9. J. PRZYKLENK, K. SUJKOWSKA-SOBISZ: Doświadczenia lekturowe cyfrowego tubylca. Na przykładzie recepcji „Ksiąg Jakubowach” Olgi Tokarczuk. „Jęz. Artyst.” 2017 t. 16. Rec. teatr. adapt. Wwa, T. Powsz.: O. KATAFIASZ: Z czego powstaje opowieść. „Didaskalia” 2016 nr 133/134; T. MIŁKOWSKI: Anty-Sienkiewicz albo wróg publiczny. „Dz. Trybuna” 2016 nr 155; P. SKRZYDELSKI: Oszukać czas. „Teatr” 2016 nr 7/8. Zob. też Wywiady. Pokot M. SADOWSKA: Słodko—gorzki. „Newsweek Polska” 2017 nr 8. P. ZAREMBA: Rewolucja podstarzałych hippisów. „W Sieci” 2017 nr 10. Zgubiona dusza M. BASZEWSKA: Szukając siebie. Recenzja „Zgubionej duszy” Olgi Tokarczuk i Joanny Concejo. „Kult. Liberalna” [on-line] 2017 nr 463 [dostęp 4 grudnia 2017]. Dostępny w Internecie: K. KUBISIOWSKA: Dusza z ciała uleciała (i fika). „Gaz. Wybor.” 2017 nr 267 dod. „Kraków”. M. PIEKARSKA: W poszukiwaniu zagubionej duszy. „Gaz. Wybor.” 2017 nr 271 dod. „Wrocław”. Olga Tokarczuk is the author of nine novels and three short story collections. Her novel Flights won the 2018 International Booker Prize, and she is the recipient of the 2018 Nobel Prize in Literature. Antonia Lloyd-Jones is the 2018 winner of the Transatlantyk Award for the most outstanding promoter of Polish literature abroad. Olga Tokarczuk (ur. 29 stycznia 1962 w Sulechowie) – polska pisarka, eseistka, poetka i autorka scenariuszy, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 2018, a także innych nagród, The Man Booker International Prize 2018 za powieść Bieguni oraz Nagrody Literackiej „Nike” za powieści: Bieguni (2008) i Księgi Jakubowe (2015). Prezentowane zestawienie bibliograficzne w wyborze zostało sporządzone na podstawie elektronicznych baz danych Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Opolu oraz baz Biblioteki Narodowej. Bibliografia została podzielona na literaturę podmiotu i przedmiotu, składa się z 317 opisów bibliograficznych, obejmujących swoim zakresem czasowym lata 1993-2020. Materiał bibliograficzny uporządkowany został alfabetycznie, z podziałem na wydawnictwa zwarte i artykuły w czasopismach. Wydawnictwa zwarte dostępne w PBW w Opolu ii/lub filiach oznaczone są sygnaturą. Bibliografia podmiotowa: Książki: 1. Anna In w grobowcach świata / Olga Tokarczuk. – Kraków : “Znak”, 2006. – 218,[6] s. ; 21 cm. – ( Mity ). ISBN 83-240-0739-3 ISBN 978-83-240-0739-4 M 195176 (Opole) 2. Bieguni / Olga Tokarczuk. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2008. – 451, [7] s. : il. ; 21 cm. ISBN 978-83-08-03987-8 M 200391 M 200417 (Opole) 3. Dom dzienny, dom nocny / Olga Tokarczuk. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2008. – 389, [1] s. ; 20 cm. ISBN 978-83-08-04006-5 M 200392 (Opole) 4. Dom dzienny, dom nocny / Olga Tokarczuk. – Wałbrzych : “Ruta”, 1999. – 277, [3] s. ; 21 cm. ISBN 83-900281-9-0 M 061020 (Nysa) 5. / Olga Tokarczuk. – Wyd. 6 (2 popr.). – Wałbrzych : “Ruta”, 1999. – 220, [1] s. ; 22 cm. ISBN 83-912865-1-7 C 050061 (Kluczbork) 6. Gra na wielu bębenkach / Olga Tokarczuk. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, [2018]. – 409,[2] s. ; 21 cm. ISBN 978-83-08-06055-1 M 055558 (Kluczbork) 7. Gra na wielu bębenkach / Olga Tokarczuk. – w tej ed. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2007. – 409,[2] s. ; 21 cm. ISBN 978-83-08-04031-7 M 196713 (Opole) 8. Gra na wielu bębenkach : 19 opowiadań / Olga Tokarczuk ; rys. Małgorzata Laszczak. – Wałbrzych : “Ruta”, 2001. – 342, [2] s. : il. ; 20 cm. ISBN 83-91-2865-9-2 M 193719 (Opole) 9. Księgi Jakubowe albo Wielka podróż przez siedem granic, pięć języków i trzy duże religie, nie licząc tych małych […] / Olga Tokarczuk. – Wielka podróż. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2017. – 903, [9] s. : il. ; 24 cm. ISBN 978-83-08-04939-6 M 068578 (Nysa) 10. Księgi Jakubowe albo Wielka podróż przez siedem granic, pięć języków i trzy duże religie, nie licząc tych małych […] / Olga Tokarczuk. – Wielka podróż. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2015. – 903, [9] s. : il. ; 24 cm. ISBN 978-83-08-04939-6 M 053928 (Kluczbork) 11. Księgi Jakubowe albo Wielka podróż przez siedem granic, pięć języków i trzy duże religie, nie licząc tych małych […] / Olga Tokarczuk. – Wielka podróż. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2015. – 903, [9] s. : il. ; 24 cm. ISBN 978-83-08-04939-6 M 63380 KK (Kędzierzyn-Koźle), M 212854 (Opole) 12. Lalka i perła / Olga Tokarczuk. – Wyd. 2. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2006. – 84,[3] s. ; 20 cm. ISBN 83-08-03875-1 M 196775 (Opole) 13. Moment niedźwiedzia / Olga Tokarczuk. – Warszawa : Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2012. – 90, [2] s. ; 20 cm. ISBN 978-83-62-46736-5 14. Opowiadania bizarne / Olga Tokarczuk. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, [2019]. – 249, [6] stron ; 22 cm. ISBN 978-83-08-06498-6 15. Ostatnie historie / Olga Tokarczuk. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2017. – 291, [4] s. ; 21 cm. ISBN 978-83-08-06056-8 M 068600 (Nysa) 16. Ostatnie historie / Olga Tokarczuk. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2016. – 291, [4] s. ; 21 cm. ISBN 978-83-08-06056-8 M 053956 (Kluczbork), M 214918 (Opole) 17. Podróż ludzi księgi / Olga Tokarczuk. – [ popr.]. – Warszawa : “ 1997. – 215,[1] s. ; 20 cm. ISBN 83-87021-20-2 M 178777 (Opole) 18. Prawiek i inne czasy / Olga Tokarczuk. – [ – Warszawa : “ 1998. – 265,[7]s. ; 20 cm. – ( Archipelagi ). ISBN 83-87021-57-1 M 179267 (Opole) 19. Prawiek i inne czasy / Olga Tokarczuk. – Warszawa : “ 1997. – 269,[3] s. ; 20 cm. – ( Archipelagi ). ISBN 83-87021-57-1 M 193783 (Opole) 20. Profesor Andrews w Warszawie ; Wyspa / Olga Tokarczuk. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2018. – 75, [4] strony ; 20 cm. ISBN : 978-83-08-06550-1 21. Prowadź swój pług przez kości umarłych / Olga Tokarczuk. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2009. – 314, [3] s. ; 21 cm. ISBN 978-83-08-04397-4 M 202394 (Opole) 22. Szafa / Olga Tokarczuk. – Wyd. 1 w tej ed., dodr. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2008. – 62, [3] s. ; 20 cm. ISBN 978-83-08-04284-7 M 200407 (Opole) 23. Szafa / Olga Tokarczuk. – [Wyd. 2]. – Wałbrzych : “Ruta”, 1998. – 45, [1] s. ; 20 cm. ISBN 83-900-281-8-2 C 049885 (Kluczbork) 24. Zgubiona dusza / Olga Tokarczuk ; [ilustracje] Joanna Concejo. – Wrocław : Wydawnictwo Format, 2017. – [48] s. : il. ; 27 cm. ISBN 978-83-61-488-743 C 055734 (Kluczbork), M 219006 (Opole) Artykuły z czasopism: 25. A czyje to / Olga Tokarczuk // Gazeta Wyborcza. – 2019, nr 299, dod. Na wspólne święta, s. 44-45 26. A teraz uważajcie / Olga Tokarczuk // Strony. – 2009, nr 3, s. 148-15 27. Amos: fragm. / Olga Tokarczuk // Kresy. – 1997, nr 2, s. 27-34 28. Ariadna na Nakssos / Olga Tokarczuk // Pogranicza. – 2001, nr 2, s. 11-19 29. Awantura o kury / Olga Tokarczuk; rozm. przepr. Katarzyna Kubisiowska // Tygodnik Powszechny. – 2012, nr 15, s. 41-43 30. Bieguni – ludzie w podróży / Olga Tokarczuk // Gazeta Wyborcza. – 2007, nr 234, s. 28 31. Czas Genowefy / Olga Tokarczuk // Arkusz. – 1996, nr 2, s. 11 32. Czas Kłoski / Olga Tokarczuk // Odra. – 1996, nr 4, s. 83-86 33. “Czasami rozprasza tykanie zegarka” / Olga Tokarczuk ; rozm. Marcin Wilk // Polonistyka. – 2016, nr 1, s. 12-14 34. Czuły narrator / Olga Tokarczuk // Rzeczpospolita. – 2019, nr 286, s. A8 35. Ćwiczenia z obcości / Olga Tokarczuk // Znak. – 2017, nr 7-8, s. 6-11 36. Droga chlebowa : opowieść wigilijna / Olga Tokarczuk // Tygodnik Powszechny. – 2007, nr 51/52, s. 28-29 37. Fryzjer / Olga Tokarczuk // Arkusz. – 2002, nr 6, s. 8-9 38. Gdy odrzucamy własną odpowiedzialność, tworzy się piekło : dlaczego czytam Josepha Conrada // Olga Tokarczuk // Gazeta Wyborcza. – 2017, nr 280, s. 2 39. Goerbersdorf / Olga Tokarczuk // Odra. – 2008, nr 5, s. 5-12 40. Jak tłumacze ratują świat / Olga Tokarczuk // Książki. – 2019, nr 3, s. 42-46 41. Jak wymyślić heterotopię: gra towarzyska / Olga Tokarczuk // Krytyka Polityczna. – 2009, nr 19, s. 12-20 42. Jasnowidz / Olga Tokarczuk // Gazeta Wyborcza 1998, nr 232, s. 18-19 43. Klasyka dwóch perspektyw / Olga Tokarczuk // Strony. – 2010, nr 5, s. 148-151 44. Kłamstwo, czyli pięć minut niedźwiedzia / Olga Tokarczuk // Res Publica Nowa. – 2002, nr 8, s. 36-37 45. Koniektura, imaginacja i żywioł pisania / Olga Tokarczuk ; rozm. przepr. Sergiusz Sterna-Wachowiak // Odra. – 2019, nr 12, s. 31-41 46. Kunicki / Olga Tokarczuk // Pogranicza. – 2005, nr 2, s. 5-7 47. Lalka Olgi: kim jest Izabela, kto to jest Wokulski / Olga Tokarczuk // Polityka. – 2001, nr 15, s. 60-62 48. List Nachmana Jakubowskiego do pana w Częstochowie / Olga Tokarczuk // Odra. – 2014, nr 3, s. 79-83 49. Literatura dziecięca w pracy wychowawcy : Muminki – droga do dojrzałości / Olga Tokarczuk // Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze. – 1993, nr 10, s. 443-449 50. Marek Marek / Olga Tokarczuk // Rzeczpospolita. – 1998, nr 262, s. 14-15 51. Maski zwierząt / Olga Tokarczuk // Krytyka Polityczna. – 2008, nr 15, s. 63-76 52. „Moja książka jest celebracją śmierci” / Olga Tokarczuk ; rozm. przepr. Anna Wojciechowska // Orbis Linguarum: legnickie rozprawy filozoficzne. – 2005, s. 297-301 53. Muminki : droga ku dojrzałości (wybór) / Olga Tokarczuk // Guliwer. – 1994, nr 4, s. 35-38 54. Najbrzydsza kobieta świata / Olga Tokarczuk // Studium. – 2001, nr 4, s. 29-37 55. Nieskończenie wielkie pogranicze / Olga Tokarczuk // Rzeczpospolita. – 2002, nr 150, s. A11 56. Notatki o Franku / Olga Tokarczuk // Twórczość. – 2006, nr 7, s. 75-91 57. O lataniu spontanicznym / Olga Tokarczuk // Charaktery. – 2019, nr 11, s. 80-83 58. Okno / Olga Tokarczuk // Gazeta Wyborcza. – 2020, nr 80, s. 21 59. Opowiadania pod dyktando / Olga Tokarczuk // Polityka. – 2005, nr 12, s. 72-73 60. Panu Bogu – Polacy / Olga Tokarczuk // Rzeczpospolita. – 1998, nr 226, s. 15. 61. Podróż pociągiem z Europy na śląską prowincję z uwzględnieniem granic / Olga Tokarczuk // Krytyka Polityczna. – 2004, nr 5, s. 16-23 62. Podziemne rzeki / Olga Tokarczuk ; rozm. przepr. Gabriela Łęcka // Polityka. – 1997, nr 4, s. 46-48 63. Polacy i Niemcy: mapa przyjaźni / Olga Tokarczuk // Gazeta Wyborcza. – 2006, nr 295, s. 18-19 64. Postacie na wolności / Olga Tokarczuk ; rozm. przepr. Michał Paweł Markowski // Tygodnik Powszechny. – 2019, nr 45, s. 100-104 65. Profesor Andrews w Warszawie / Olga Tokarczuk // Tygodnik Powszechny. – 1998, nr 51/52, s. 11 66. Przejście / Olga Tokarczuk // Pogranicza. – 2001, nr 5, s. 13-15 67. Pstrąg w migdałach / Olga Tokarczuk // Krytyka Polityczna. – 2005, nr 7/8, s. 222-225 68. Rubież / Olga Tokarczuk // Książki . – 2015, nr 4, s. 34-38 69. Skarb / Olga Tokarczuk // Dialog. – 2000, nr 4, s. 5-20 70. Szkocki miesiąc : opow. / Olga Tokarczuk // Rzeczposolita. – 1999, nr 300, s. F1-F4 71. Sztukmistrz / Olga Tokarczuk // Odra. – 2004, nr 6, s. 89-100 72. Świat z odwrotnej strony / Olga Tokarczuk // Tygodnik Powszechny. – 2019, nr 42, s. 19-21 73. Świat jest tkaniną / Olga Tokarczuk // Dziennik Trybuna. – 2019, nr 244/245, s. 12-13 74. Świat stał się brzydki / Olga Tokarczuk ; rozm. przepr. Janusz Wróblewski // Polityka. – 2017, nr 31, s. 76-78 75. Światy bizarne / Olga Tokarczuk ; rozm. przepr. Katarzyna Kubisiowska // Tygodnik Powszechny. – 2018, nr 14, s. 88-92 76. “Czasami rozprasza tykanie zegarka” / Olga Tokarczuk ; rozm. Marcin Wilk // Polonistyka. – 2016, nr 1, s. 12-14 77. Tokarczuk: Wrocław to otwartość, odwaga i pogoda ducha / Olga Tokarczuk // Gazeta Wyborcza. – 2019, nr 287, s. 6 78. Tropem herezji / Olga Tokarczuk ; rozm. przepr. Tomasz Stawiszyński // Tygodnik Powszechny. – 2014, nr 42, s. 56-59 79. W co grają zwierzęta / Olga Tokarczuk // Książki. – 2015, nr 2, s. 30-33 80. Walka o przeszłość / Olga Tokarczuk ; rozm. przepr. Justyna Sobolewska // Polityka. – 2016, nr 24, s. 84-86 81. Warszawa. Silnik Diesla : (opowieść w obrazkach) : fragm. / Olga Tokarczuk // Pomosty. – 2003, T. 8, s. 97-100 82. Wieczór autorski / Olga Tokarczuk // Borussia. – 2000, nr 20/21, s. 10-19 83. Wikipedysta warszawski / Olga Tokarczuk // Książki. – 2011, nr 1, s. 26-27 84. Wizyta / Olga Tokarczuk // Książki. – 2018, nr 1, s. 48-51 85. Wracaj do nas, jak tylko będziesz mogła / Olga Tokarczuk // Tytuł. – 2000, nr 3, s. 122-132 86. Żurek: opowiadania wigilijne / Olga Tokarczuk // Gazeta Wyborcza. – 1999, nr 300, s. 15-16 Bibliografia przedmiotowa: Książki: 87. 1984: literatura i kultura schyłkowego PRL-u / pod redakcją Kamili Budrowskiej, Wiktora Gardockiego i Elżbiety Jurkowskiej. – Literatura i kultura schyłkowego PRL-u. – Warszawa : Instytut Badań Literackich PAN. Wydawnictwo, 2015. – 465 s. : il. ; 22 cm. – (Badania Filologiczne nad Cenzurą PRL ;, t. 5 ). ISBN 978-83-64703-69-0 M 216473 (Opole) 88. Argonauci naszych czasów : o prozie polskiej (i niepolskiej) / Maria Jentys. – Toruń : Wydawnictwo Adam Marszałek, cop. 2009. – 372 s. ; 21 cm. ISBN 978-83-7611-525-2 M 61312 KK (Kędzierzyn-Koźle), M 202401 (Opole) 89. Czy są jakieś pytania? : szkice o najnowszej literaturze polskiej / pod redakcją Justyny Pyzi i Józefa M. Ruszara ; [recenzent naukowy prof. UAM dr hab. Michał Januszkiewicz, dr. hab. Radosław Sioma (UMK)]. – Kraków ; Warszawa : Instytut Literatury ; Wydawnictwo Naukowe UKSW, 2019. – 430, [2] s. ; 24 cm. – (Biblioteka Pana Cogito ). ISBN 978-83-66359-06-2 (oprawa miękka ; IL) ISBN 978-83-8090-621-1 (oprawa miękka ; WN UKSW) M 055140 (Brzeg), M 057230 (Kluczbork), M 069479 (Nysa), M 220213 (Opole) 90. Edukacja polonistyczna wobec Innego / red. Anna Janus-Sitarz. – Kraków : Towarzystwo Autorów i wydawców Prac Naukowych “Universitas”, cop. 2014. – 304 s. : il. ; 21 cm. – (Edukacja Nauczycielska Polonisty ). ISBN 978-83-242-2344-2 M 212497 (Opole) 91. Jak działać za pomocą słów? : proza Olgi Tokarczuk jako dyskurs krytyczny / Katarzyna Kantner. – Kraków : [Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych “Universitas”], [cop. 2019]. – 329, [6] s. ; 24 cm. – (Modernizm w Polsce : studia nad nowoczesną polską literaturą, sztuką, kulturą i myślą humanistyczną ;, 61 ). ISBN 978-83-242-3524-7 M 069473 (Filia Nysa) 92. Olga Tokarczuk : „Szafa” / oprac. Bożena Szałasta-Rogowska ; [red. nauk. Romuald Cudak, Wioletta Hajduk-Gawron, Jolanta Tambor]. – Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2015. – 67 , [5] s. : il. Kolor. ; 17 cm. – (Czytaj po Polsku: materiały pomocnicze do nauki języka polskiego jako obcego; ISBN 978-83-801-1268-55, ISBN 978-83-801-1268-62 93. Przestrzeń w języku i w kulturze : analizy tekstów literackich i wybranych dziedzin sztuki / red. Jan Adamowski. – Lublin : Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2005. – 292 s. ; 19 cm. M 192165 M 192166 (Opole) 94. Szkolna lektura bliżej teraźniejszości / red. Anna Janus-Sitarz. – Kraków : Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych “Universitas”, 2011. – 321, [3] s. fot., il. ; 21 cm. – (Edukacja Nauczycielska Polonisty ;, XII ). ISBN 978-83-242-1244-6 M 051178 (Brzeg) 95. Światy Olgi Tokarczuk: studia i szkice / red. Magdalena Rabizo-Birek, Magdalena Pocałuń-Dydycz, Adam Bienias. – Rzeszów : Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego : Stowarzyszenie Literacko-Artystyczne “Fraza”, 2013. – 380 s. : il. ; 24 cm. – (Biblioteka “Frazy”). 978-83-60678-43-5 96. W przestrzeniach tradycji : proza Izabeli Filipiak i Olgi Tokarczuk w sporach o literaturę, kanon i feminizm / Monika Świerkosz. – Warszawa : Instytut Badań Literackich PAN. Wydawnictwo : Stowarzyszenie Pro Cultura Litteraria, 2014. – 388 s. ; 23 cm. – (Lupa Obscura). ISBN 978-83-61757-49-8 97. Zawód – czytelnik : notatki o prozie polskiej lat 90 / Dariusz Nowacki. – Kraków : “Znak”, 1999. – 191, [1] s. ; 21 cm. ISBN 83-7006-901-0 M 59027 (Kędzierzyn-Koźle), M 050193 (Kluczbork), M 060882 M 063265 (Nysa), M 184055 M 184054 M 184053 (Opole) 98. Żurek : między wierszami, czyli adaptacja nietypowa / Ryszard Brylski. – Łódź : Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej, 2011. – 204, [1] s. : il. ; 21 cm + DVD. – (Warsztat Realizatora Filmowego i Telewizyjnego ;, z. 19 ). ISBN 978-83-87870-42-3 M 053420 (Kluczbork), M 067345 (Nysa), M 212305 M 212306 (Opole) Artykuły z czasopism: 99. Anna In na straganach świata / Krzysztof Uniłowski // FA-art : kwartalnik Ruchu “Wolność i Pokój”. – 2006, nr 4, s. 14-21 100. Anomalia, wstręt, fascynacja. O ciele jako obiekcie liminalnym w twórczości Olgi Tokarczuk / Natalia Gawłowska // Język Polski w Liceum. – 2013/2014, nr 3, s. 32-42 101. Argonautka. Trzy pierwsze podróże / Maria Jentys // Wyspa. – 2007, nr 2, s. 72-83 102. Biec, frunąć, myśleć / Piotr Bratkowski // Newsweek Polska. – 2018, nr 23, s. 114-115 103. Biegnę, myślę, rozumiem : Olga Tokarczuk : Nobla dedykuję Polakom / Małgorzata Kąkiel // Przeglad. – 2019, nr 42, s. 8-10 104. Biegnij Olga, biegnij! / Magdalena Barbaruk // Tygodnik Powszechny. – 2018, nr 23, s. 78-81 105. „Bieguni” albo furtka ocalenia / Tomasz Miłkowski // Dziennik trybuna. – 2018, nr 113, s. 20 106. “Bieguni” Olgi Tokarczuk – powieść konstelacyjna, alinearna / Maria Cyran // Język Polski w Gimnazjum. – 2009/2010, nr 1, s. 69-73 107. Błękitne laguny / Piotr Sikora // Tygodnik Powszechny. – 2018, nr 32, s. 65-67 108. Błogosławiony, który idzie // Anna Dobiegała // Fraza: pismo literacko-społeczne. – 2007, nr 3, s. 313-315 109. Błogosławiony, który idzie / Paweł Urbaniak // Twórczość. – 2008, nr 1, s. 97-99 110. Booker otwiera drzwi / Justyna Sobolewska // Polityka. – 2018, nr 22, s. 99-100 111. Budzik dla duszy / Jerzy Sosnowski // Gazeta Wyborcza. – 1997, nr 235, s. 13 112. Cała prawda o „prozie środka”. Cz. 2 / Krzysztof Uniłowski / FA-art : kwartalnik Ruchu „Wolność i Pokój”. – 2002, nr 4, s. 32-41 113. Cała prawda o „prozie środka”. Cz. 3 / Krzysztof Uniłowski / FA-art : kwartalnik Ruchu „Wolność i Pokój”. – 2003, nr 1/2, s. 72-75 114. Chronić niedźwiedzia / Marta Cuber // Twórczość. – 2012, nr 7, s. 102-104 115. Chronotopia uznakowiona a metafizyka rzeczy : wokół prozy Olgi Tokarczuk / Dorota Tracka // Prace Naukowe – Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Częstochowie. Filologia Polska. Historia i Teoria Literatury. – 2003, z. 9, s. 103-114 116. Cogito / Arnold Toczyski // Świat Psychoanalizy. – 1997, nr 1/2, s. 206-208 117. Cyberpunkt sumeryjski / Przemysław Czapliński // Gazeta Wyborcza. – 2006, nr 213, s. 14 118. Czarująca bizarność / Katarzyna Kowalczuk // Śląsk. – 2018, nr 11, s. 66 119. Czas aniołów Olgi Tokarczuk i Gabriela Garcii Marqueza / Jolanta Koniecko // Topos. – 2007, nr 3, s. 53-63 120. Czas nauczyć się gdakać / Krzysztof Masłoń // Uważam Rze . – 2012, nr 13, s. 46-47 121. Czas Olgi / Ewa Kraskowska // Arkusz. – 1996, nr 12, s. 6-7 122. Czas Tokarczuk / Dominika Materska, Ewa Popiołek // Wiadomości Kulturalne. – 1996, nr 26, s. 12 123. Człowiek człowiekowi wilkiem / Agnieszka Holland ; rozm. przepr. Sebastian Smoliński // Kino. – 2017, nr 2, s. 18-21 124. Czy wypada jeść mięso / Dariusz Nowacki // Gazeta Wyborcza. – 2009, nr 275, s. 19 125. Czysty kraj / Maria Jentys // Twórczość. – 2005, nr 6, s. 79-81 126. Demon pośpiechu / Marcin Cielecki // Czterdzieści i Cztery. – 2009, nr 2, s. 319-327 127. Demony , duchy i potworki, czyli kłopoty z dorastaniem / Marek Nalepa // Fraza. – 1996, nr 13, s. 167-176 128. Do granic: Olga Tokarczuk i Władysław Strzemiński / Wojciech Bałus // Teksty Drugie . – 2009, nr 3, s. 103-120 129. Do grona szczęśliwych / Monika Ochędowska // Tygodnik Powszechny. – 2019, nr 42, s. 17-18 130. Dokąd jedzie Olga : przyswajanie polskich pisarzy / Iris Radisch // Forum. – 2009, nr 25, s. 50-51 131. Dom codzienny – dom podzielony, czyli rodzina zdezintegrowana w powieściach Olgi Tokarczuk / Liliana Wickowska-Maciąg // Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Rzeszowskiego. Seria Filologiczna. Dydaktyka. – 2004, z. 3, s. 64-71 132. Dom Olgi / Maja Wolny // Polityka. – 1999, nr 44, s. 100-105 133. Dom senny / Eliza Szybowicz // Kresy. – 2004, nr 4, s. 228-236 134. Doświadczenia lekturowe cyfrowego tubylca : na przykładzie recepcji „Ksiąg Jakubowych” Olgi Tokarczuk / Joanna Przyklenk, Katarzyna Sujkowska-Sobisz // Język Artystyczny. – 2017, T. 16, s. 49-76 135. Doświadczenie historii a pamięć ciała w prozie Olgi Tokarczuk / Monika Świerkosz // FA-art : kwartalnik Ruchu “Wolność i Pokój”. – 2008, nr 4, s. 32-39 136. Drugie światy / Paweł Mackiewicz // Topos. – 2004, nr 6, s. 207-208 137. Dwie połówki naszej całości / Jan Zdzisław Brudnicki // Trybuna. – 2007, nr 186, s. 11-12 138. Dziwna zmiana / Justyna Sobolewska // Polityka. – 2018, nr 16, s. 78-79139. Echa i tęsknoty romantyczne w polskiej kulturze współczesnej “Opowieści galicyjskie” Andrzeja Stasiuka, “Prawiek” Olgi Tokarczuk oraz “Świteź” Kamila Polaka w poetyce “Ballad i romansów” Adama Mickiewicza / Marta Piwińska [et al.] // Pamiętnik Literacki. – 2016, z. 4, s. 63-78 140. Egzamin z Tanata / Andrzej Skrendo // Pogranicza. – 2004, nr 6, s. 110-112 141. Futurystyczne cmentarzysko / Izabela Mikrut // Śląsk. – 2007, nr 3, s. 72 142. Gatunek sudecki / Wojciech Browarny // Odra. – 2010, nr 9, s. 129-130 143. „Gdy rozum śpi budzą się… potwory” : monstrualne przestrzenie w prozie Izabeli Filipiak i Olgi Tokarczuk // Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria. – 2014, nr 14, s. 149-159 144. Geografia w „Księgach Jakubowych” Olgi Tokarczuk : przypadek Iwania / Anna Larenta // Białostockie Studia Literaturoznawcze : BSL. – 2016, T. 9, s. 209-219 145. Gra nietowarzyska / Magdalena Wojak // Wyspa. – 2012, nr 2, s. 136-138 146. Gwiazdy i stopy / Jarosław Petrowicz // Znaczenia. – 2010, nr 4, s. 175-179 147. Hiperpoprawność Olgi Tokarczuk / Agnieszka Czachowska // Twórczość. – 2010, nr 3, s. 102-108 148. Historia pisana literaturą / Zofia Król // Tygodnik Powszechny. – 2015, nr 42, s. 70 149. Historie ciała / Mieczysław Orski // Przegląd Powszechny. – 2008, nr 5, s. 143-145 150. Idź za pługiem z radością / Jagoda Wierzejska // Nowe Książki. – 2010, nr 3, s. 10-11 151. Ironiczne sny Olgi Tokarczuk / Wojciech Owczarski // Odra. – 2014, nr 2, s. 72-76 152. Jak Olga Tokarczuk czyta „Lalkę” Bolesława Prusa? / Stanisław Bortnowski // Polonistyka. – 2001, nr 10, s. 592-594 153. Jak Tokarczuk oczarowała Szwedów / Justyna Sobolewska // Polityka. – 2019, nr 51/52, s. 140-144 154. Jak zaśpiewać Tokarczuk : rozmowa z Olgą Tokarczuk, pisarką / Michał Nogaś // Gazeta Wyborcza. – 2018, nr 214, s. 16 155. Jak zmotywować uczniów do lektury “Domu dziennego, domu nocnego” Olgi Tokarczuk? / Natalia Kowalczyk // Polonistyka. – 2013, nr 9, s. 35-38 156. Jest już lepiej : Nobel dla Olgi Tokarczuk : Olga Tokarczuk laureatką Literackiej Nagrody Nobla! Po Henryku Sienkiewiczu, Władysławie Reymoncie, Czesławie Miłoszu i Wisławie Szymborskiej jest to piąty Nobel dla literatury polskiej, co sprawia, że możemy się poczuć potęgą w tej dziedzinie, bo mimo że ranga tego wyróżnienia ostatnimi laty zmalała, to jednak ze swoją ponadstuletnią tradycją pozostaje najważniejsze na świecie / Krzysztof Masłoń // Do Rzeczy : tygodnik Lisickiego. – 2019, nr 42, s. 38-39 157. „Jeśli znajdziesz swoje miejsce, będziesz nieśmiertelna” / Magdalena Rabizo-Birek // Fraza. – 1999, nr 2/3, s. 224-229 158. Klęska, nie literacki triumf / Piotr Baroń // Nasz Dziennik. – 2018, nr 121, s. 13 159. Klub Książki / Anita Zabłocka-Trojnar // Polonistyka. – 2016, nr 5, s. 52-53 160. Kobiece historie / Michał Larek // Czas Kultury. – 2005, nr 1, s. 123-125 161. Kobieta, która widzi inaczej niż wszyscy / Grzegorz Przepiórka // Kresy. – 2010, nr 1/2, s. 186-190 162. Kobieta u pługa / Anna Dobiegała // Fraza. – 2010, nr 3/4, s. 322-324 163. Kolejny „boarding” / Danuta Cirlić-Straszyńska // Nowe Książki. – 2008, nr 1, s. 52-53 164. Komu przeszkadza Olga Tokarczuk / Jacek Nizinkiewicz // Rzeczpospolita. – 2019, nr 288, s. A8 165. Kopiowanie pamięci / Czesław Dziekanowski i in. // Świat psychoanalizy. – 1997, nr 1/2, s. 209-220 166. Kosmiczny porządek tylko dla wybranych / Anita Piotrowska // Tygodnik Powszechny. – 2017, nr 9, s. 66-67 167. Kości zostały rzucone / Małgorzata I. Niemczyńska // Gazeta Wyborcza. – 2009, nr 282, s. 7 168. Kreacjonistyczne obrazy rzeczywistości w prozie Olgi Tokarczuk: („Prawiek i inne czasy”) / Beata Cisowska // Świat i Słowo. – 2011, nr 1, s. 83-95 169. Księga totalna / Jerzy Sosnowski // Więź. – 2014, nr 4, s. 216-222 170. “Księgi Jakubowe” – powieść współczesna / Krystyna Pietrych // Nowe Książki. – 2015, nr 2, s. 71-72 171. „Księgi Jakubowe”, czyli dwieście lat samotności / Przemysław Czapliński // Gazeta Wyborcza. – 2015, nr 245, s. 16-17 172. Księgi ponadnarodowe / Mladen Martić ; rozm. przepr. Aleksandra Wojtaszek // Tygodnik Powszechny. – 2018, nr 48, s. 62-63 173. Księgi światowe / Justyna Sobolewska // Polityka. – 2019, nr 43, s. 72-74 174. Labirynt jako przestrzeń mityczna w „Biegunach” Olgi Tokarczuk / Anna Larenta // Białostockie Studia Literaturoznawcze. – 2014, T. 5, s. 341-356 175. “Lalka” na nowo odkryta / Sylwia Nowak // Polonistyka. – 2003, nr 8, s. 471-476 176. Legenda – obraz – apokryf : przesłania Paola Ucella w utworach Gustawa Herlinga-Grudzińskiego i Olgi Tokarczuk / Margreta Grigorova // Świat i Słowo : filologia, nauki społeczne, filozofia, teologia. – 2011, nr 1, s. 119-134 177. Literacka teologia codzienności / Krzysztof Martwicki // Więź. – 1997, nr 2, s. 89-101 178. Literackie światy Olgi Tokarczuk / Sylwia Baran // Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Rzeszowskiego. Seria Filologiczna. Historia Literatury. – 2008, z. 3, s. 300-313 179. Literatura a psychologia głębi : „Ostatnie historie” Olgi Tokarczuk czyli droga do indywidualizacji Junga / Katarzyna Witkos // Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria. – 2009, nr 9, s. 206-218 180. Literatura i nowe media / Michał Larek // Czas Kultury. – 2008, nr 6, s. 198-200 181. Literatura eksperymentu myślowego / Magdalena Bauchrowicz-Kłodzińska // Nowe Książki. – 2018, nr 10, s. 88-89 182. Lornetka Olgi Tokarczuk / Andrzej Zawada // Pomosty. – 2003, T. 8, s. 101-104 183. Ludzie bez właściwości: przygoda z tożsamością w powieściach Olgi Tokarczuk / Karolina Ewa Wieliczko // Akcent. – 2012, nr 1, s. 77-86 184. Magiczny realizm Prawieku / Beata Cisowska // Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Filologia Polska. Historia i Teoria Literatury. – 2009, z. 11, s. 7-26 185. Metafizyka miłości w prozie narracyjnej Olgi Tokarczuk / Olga Wilczyńska // Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej we Włocławku. Rozprawy Humanistyczne. – 2009, T. 11, s. 457-482 186. Metafizyka śmierci w prozie Olgi Tokarczuk / Olga Wilczyńska // Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica. – 2008, z. 11, s. 183-206 187. Między apoteozą a mizogenizmen : o kreacjach postaci kobiecych w twórczości Olgi Tokarczuk / Liliana Wickowska-Maciąg // Fraza. – 2002, nr 3/4, s. 75-82 188. Między biegunami, między okładkami / Weronika Górska // Migotania, Przejaśnienia. – 2008, nr 1-2, s. 45 189. Między realnym a niesamowitym : kreacja światów przedstawionych w opowiadaniach Olgi Tokarczuk („Szafa”) i Angeli Carter („Fireworks”) / Iwona Wróbel // Podkarpackie Forum Filologiczne. Seria: Literatura i Kultura. – 2011, s. 299-311 190. Mit Nomadów / Justyna Sobolewska // Przekrój. – 2007, nr 41, s. 68 191. Mitopoetyka bytu / Mieczysław Orski // Odra. – 2002, nr 6, s. 61-63 192. Mityczne światy powieściowe / Tomasz Mizerkiewicz // Ruch Literacki. – 2000, z. 6, s. 681-697 193. Mścicielka z powodu / Agnieszka Holland ; rozm. przepr. Janusz Wróblewski // Polityka. – 2017, nr 6, s. 70-72 194. Na zamówienie / Arkadiusz Morawiec // Nowe Książki. – 2006, nr 11, s. 36 195. „Naprawdę istnieją tylko osoby”: (o powieściach Olgi Tokarczuk) / Stefania Sarnicka // Warsztaty Polonistyczne. – 1996, nr 2, s. 147-148 196. Nasza próba generalna / Jacek Cieślak // Rzeczpospolita. – 2020, nr 85, s. A12 197. Niedźwiedzia przysługa / Maciej Duda // Nowe Książki. – 2012, nr 7, s. 39 198. Niemcy, starość, śmierć : mityzacja przestrzeni dolnośląskiej w prozie Olgi Tokarczuk / Renata Wójs // Orbis Linguarum : legnickie rozprawy filologiczne. – 2005, T. 29, s. 287-296 199. Nike dla Olgi Tokarczuk / Roman Pawłowski // Gazeta Wyborcza. – 2008, nr 234, s. 22 200. Nobel wiecznie antypolski / Justyna Sobolewska // Polityka. – 2019, nr 48, s. 82-84 201. Noblowska runda honorowa : przed Olgą Tokarczuk literackiego Nobla odebrało czworo Polaków / Beata Maciejewska // Ale Historia: tygodnik historyczny. – 2019, nr 48, s. 2-4 202. Nomadyzm Olgi Tokarczuk / Wojciech Józef Burszta // Czas Kultury. – 2019, nr 3, s. 116-120 203. Nowa podróż ludzi Księgi / Justyna Sobolewska // Polityka. – 2014, nr 43, s. 84-85 204. O spotkaniu z ojcem Jakuba w Romaniu, a także o starości i złodzieju / Olga Tokarczuk // Gazeta Wyborcza. – 2019, nr 219, s. 35 205. O twórczości Olgi Tokarczuk : konkurs czytelniczy / Elżbieta M. Horowska // Poradnik Bibliotekarza. – 2006, nr 3, s. 30-32 206. Obrazki z życia… czyli wschodniosłowiańskie rozmyślania nad prozą Olgi Tokarczuk / Walentyna Gorbaczewska ; tł. z ros. Grzegorz Michałowski // Podlaski Kwartalnik Kulturalny. – 2011, nr 4, s. 7-18 207. Obrazy Boga w prozie Olgi Tokarczuk / Beata Wojewoda // Kresy. – 1998, nr 1, s. 220-226 208. Od maleńkiej książki do wielkiej mowy : dzieło Olgi Tokarczuk i Joanny Concejo / Michał Nogaś // Gazeta Wyborcza. – 2019, nr 292, s. 14-15 209. Od “Sądu ostatecznego” Memlinga do “Próby generalnej” Tokarczuk, czyli o Apokalipsie na lekcjach w liceum / Elżbieta Dutka // Nowa Polszczyzna. – 2003, nr 2, s. 6-16 210. Ogarnięci chłodem / Tomasz Mizerkiewicz // Nowe Książki. – 2004, nr 8, s. 8 211. Ogniwa w łańcuchu życia / Anna Agnieszka Wójcik // Fraza. – 2005, nr 1/2, s. 299-303 212. Olga i Manuela / Helena Zaworska // Wprost. – 1999, nr 8, s. 110-111 213. Olga Tokarczuk / prac. Łukasz Sawicki // Strony. – 2009, nr 1-2, s. 84-87 214. Olga Tokarczuk. Sen ; Windsurfing ; Z psem u stóp ; Wciąż Koniński / Zbigniew Jankowski // Więź. – 2001, nr 9, s. 80-82 215. Olga Tokarczuk : – Do Kielc jadę jak do domu / Lidia Cichocka // Echo Dnia. – 2015, nr 37, s. 5 216. Olga Tokarczuk : „Pokot to thriller, rasowy kryminał / [rozmawiali] Jacek Antczak, Łukasz Śmigiel // Polska Metropolia Warszawska. – 2017, nr 15, s. 14-15 217. Olga Tokarczuk : Wrocław staje się metropolią, ale traci ludzki wymiar. Za chwilę obudzimy się w sztucznej przestrzeni / rozm. przepr. Magda Piekarska // Gazeta Wyborcza. – 2014, nr 285, s. 4-5 218. Olga Tokarczuk czyta „Lalkę” / Tomasz Miłkowski // Dziennik Trybuna. – 2020, nr 1/3, s. 21 219. Olga Tokarczuk na Olimpie / Dariusz Nowacki // Śląsk: miesięcznik społeczno-kulturalny. – 2019, R. 25, nr 10, s. 40-41 220. Olga Tokarczuk na szczycie / Natalia Szostak // Gazeta Wyborcza. – 2019, nr 84, s. 16 221. Olga Tokarczuk “Prawiek i inne czasy” / Ewa Natoniewska // Język Polski w Szkole Średniej. – 1998/1999, z. 1, s. 72-87 222. Olga Tokarczuk w językach świata / Michał Nogaś // Gazeta Wyborcza. – 2020, nr 4, s. 16 223. Olga Tokarczuk z Noblem. Jej dom rodzinny koło… Staszowa / Agata Chrobot // Ech Dnia. – 2019, nr 237, s. 12 224. Olga travel / Izabela Poprawa // Odra. – 2007, nr 12, s. 124-126 225. Olgi Tokarczuk gra z regułami powieści kryminalnej : (na podstawie „Prowadź swój pług przez kości umarłych”) / Anna Wzorek // Respectus Philologicus. – 2013, nr 24, s. 98-107 226. Olgi Tokarczuk wielka podróż / Jerzy Ładyka // Res Humana. – 2015, nr 3, s. 17-19 227. Opowiadać – podróżować – żyć / Anna Pekaniec // Dekada Literacka: tygodnik kulturalny. – 2008, nr 1, s. 63-65 228. Opowiadania nieoswojone / Agnieszka Kania // Książki. – 2019, nr 6, s. 23 229. Opowieści ze środka wszechświata / Aneta Górnicka-Boratyńska // Res Publica Nowa. – 1998, nr 1, s. 45-50 230. Opowieść Nachmana, w której jako pierwszy pojawia się Jakub / Olga Tokarczuk // Tygodnik Powszechny. – 2014, nr 10, dod. Książki w tygodniu, s. 9-10 231. Opowieść o wielkiej podróży, obcości i Mesjaszach / Bogdan Rogatko // Nowa Dekada Krakowska. – 2015, nr 1/2, s. 108-116 232. Opowieść stwarza świat / Jolanta Kowalska // Teatr. – 2020, nr 1, s. 18-22 233. Opowieść terapeutyczna / Hanna Gosk // Studium. – 2004/2005, nr 6/1, s. 226-229 234. Opus magnum Olgi Tokarczuk : Sztokholm, 10 grudnia 2019 / Krzysztof Lubczyński // Dziennik Trybuna. – 2019, nr 244/245, s. 3 235. Ostatnie historie / Aleksandra Franke // Śląsk. – 2005, nr 8, s. 77 236. “Ostatnie historie” – “śmierć i tekst” / Agata Juziuk // Kwartalnik Opolski. – 2008, nr 1, s. 107-116 237. Oszukać czas / Przemysław Skrzydelski // Teatr. – 2016, nr 7/8, s. 82-83 238. Pani Literatura / Ryszard Koziołek // Tygodnik Powszechny. – 2019, nr 42, s. 12-18 239. Pani śmierć pisze sagę / Marta Cuber // Res Publica Nowa. – 2005, nr 1, s. 131 240. Pisarka / Kinga Dunin // Odra. – 2008, nr 5, s. 3-4 241. Pisarka stwarza świat / Magda Piekarska // Gazeta Wyborcza. – 2012, nr 84, s. 6 242. Po tropach / Dariusz Czaja // Tygodnik Powszechny. – 2009, nr 50, s. 6-7 243. Podmiotowość “mediumiczna”. Olgi Tokarczuk jako powieść psychologiczna / Katarzyna Kantner // Ruch Literacki. – 2015, z. 1, s. 47-59 244. Podróż – rozpoznanie – poznanie / Elżbieta Dąbrowska // Indeks. – 2015, nr 1-2, s. 50-52 245. “Podróż ludzi Księgi” Olgi Tokarczuk jako artystyczne motto debiutantki / Klaudia Cymanow-Sasin // Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria. – 2007, nr 7, s. s. 172-185 246. Podróż z Jakubem Frankiem : „Księgi Jakubowe” Olgi Tokarczuk / Anna Jeziorkowska-Polakowska // Iudaica Russica. – 2019, nr 1, s. 84-102 247. Podróże Olgi Tokarczuk / Edward Kula // Język Polski w Liceum. – 2012/2013, nr 4, s. 96-104 248. Podróżowanie jest koniecznością : Olga Tokarczuk – powrót do formy / Dariusz Nowacki // Tygodnik Powszechny. – 2007, nr 41, s. 20 249. Podróżuję, więc jestem / Marta Cuber // Polityka. – 2007, nr 41, s. 104-105 250. Pokot / Sebastian Smoliński // Kino. – 2017, nr 2, s. 72 251. Ponadnarodowa epopeja Olgi Tokarczuk / Roman Magryś // Fraza. – 2015, nr 4, s. 297-299 252. Porównanie “Sklepów cynamonowych” i “Biegunów” / Dorota Nosowska. – (Tekst pod lupą) // Cogito. – 2012, nr 11, s. 56-57 253. Portret z duszą / // Polityka. – 2017, nr 8, s. 102 254. Post-fenomenologiczna narracja w powieści „Bieguni” Olgi Tokarczuk / Barbara Trygar // Tematy i Konteksty. – 2015, nr 5, s. 18-30 255. Postsekularna katabaza : książeczka Olgi Tokarczuk / Piotr Bogałecki // Czas Kultury. – 2019, nr 3, s. 107-115 256. Poszukiwanie tożsamości w „Domu dziennym, domu nocnym” Olgi Tokarczuk / Katarzyna Ukleja // Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione. – 2012, nr 7, s. 122-130 257. Potrzeba bogini / Justyna Sobolewska // Przekrój. – 2006, nr 36, s. 64 258. Powrót polskiej powieści historycznej / Małgorzata Zduniak-Wiktorowicz // Poradnik Bibliograficzno-Metodyczny. – 2017, nr 3, s. 17-29 259. Pragnienie poezji / Malwina Wapińska // Dziennik Gazeta Prawna. – 2014, dod. Kultura i Program TV, s. K13 260. “Prawiek” i “Widnokrąg” : apetyt na mit / Justyna Kowalska // Dialog. – 2000, nr 10, s. 96-117 261. Proroctwa Blake’a znad trucheł / Weronika Górska // Migotania. Przejaśnienia. – 2010, nr 1, s. 44 262. Przecież kwiaty nie krwawią – kuchnia feministyczna / Agnieszka Grajewska // Czas Kultury. – 2008, nr 5, s. 17-23 263. Przestrzeń w twórczości Olgi Tokarczuk / Olga Fliszewska // Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica. – 2005, T. 1, z. 8, s. 515-532 264. Przeszłość w przyszłości / Katarzyna Sipko // Odra. – 2007, nr 1, s. 117 265. Realizm magiczny po polsku albo popyt na odwieczną mądrość / Katarzyna Chmielewska // Bez Dogmatu. – 2001, nr 47, s. 31 266. Rodzinnie z noblistką : Olga Tokarczuk po prostu jest nasza – mówią w Zielonej Górze i Klenicy / Regina Dachówna // Przegląd. – 2019, nr 50, s. 8-11 267. Rozdroża wybitności / Radosław Wiśniewski // Odra. – 2015, nr 3, s. 82-85 268. Sekta Jakubowa / Leszke Bugajski // Twórczość. – 2015, nr 1, s. 91-94 269. Smutne historie o umieraniu / Agnieszka Czyżak // Polonistyka. – 2005, nr 10, s. 46-47 270. Stawka większa niż mit: sceptycznie o nowej książce Olgi Tokarczuk / Dariusz Nowacki // Tygodnik Powszechny. – 2006, nr 39, s. 23 271. „Stwarzanie światów! Nie ma nic prostszego!” / Daria Adamowicz // Orbis Linguarum : legnickie rozprawy filologiczne. – 2007, T. 31, s. 465-470 272. Szczelinami o domowej pracy / Anna Janikowska // Kresy. – 2005, nr 1-2, s. 98-112 273. Śladami Kairosa / Karolina E. Wieliczko // Akcent. – 2009, R. 30, nr 1, s. 126-128 274. Śmierć jeszcze raz inaczej / Magdalena Barabasz // Gazeta Wyborcza. – 2006, nr 219, s. 6 275. „Śmiercionośna lawina” Olgi Tokarczuk / Mieczysław Orski // Przegląd Powszechny. – 2005, nr 5, s. 177-180 276. Śmiertelność kobiet / Krzysztof Uniłowski // Opcje. – 2005, nr 1, s. 48-49 277. Świat bez granic / Bernadeta Darska // Dekada Literacka. – 2006, nr 4, s. 77-79 278. Tabletki na nieśmiertelność, czyli podróży ciąg dalszy / Magdalena Geraga // Fraza. – 2006/2007, nr 4/1, s. 303-304 279. Tam, gdzie świat się rozłazi / Katarzyna Szkaradnik // Twórczość. – 2018, nr 10, s. 101-105 280. Taniec śmierci / Piotr Piaszczyński // Borussia. – 2006, nr 39, s. 284-285 281. Te, co skaczą i fruwają… zabijają? / Robert Ostaszewski // FA-art : kwartalnik Ruchu „Wolność i Pokój”. – 2009, nr 4, s. 68-70 282. Terrorysta, on patrzy / Tomasz Mizerkiewicz // FA-art : kwartalnik Ruchu „Wolność i Pokój. – 2007, nr 4, s. 66-68 283. Thriller moralny … w innym kontekście / Wioletta Sobieraj // Migotania, Przejaśnienia. – 2010, nr 1, s. 44-45 284. To, co umożliwia przetrwanie / Bernadetta Darska // Opcje. – 2007, nr 4, s. 86-87 285. Tokarczuk: najwyższy level / Jerzy Sosnowski // Gazeta Wyborcza. – 2018, nr 121, s. 26 286. Tokarczuk: poszukiwacze / Justyna Sobolewska // Gazeta Wyborcza. – 2015, nr 206, s. 17 287. Tokarczuk i poszukiwacze światła / Tadeusz Sobolewski // Gazeta Wyborcza. – 2015, nr 232, s. 16-17 288. Tokarczuk „gra na wielu bębenkach” / Paulina Kierzek // Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica. – 2006, z. 8, s. 449-452 289. Tokarczuk powraca / Andrzej Horubała // Do Rzeczy: tygodnik Lisickiego. – 2014, nr 46, s. 50-52 290. Tokarczuk z Brookerem / Marcin Kube // Rzeczpospolita. – 2018, nr 119, s. A9 291. Trzy poziomy oniryzmu w powieści Olgi Tokarczuk „Dom dzienny, dom nocny” / Agnieszka Fijałkowska // Dyskurs. – 2007, z. 3, s. 73-90 292. W kręgu codzienności, mitu, magii – wątki antropologiczne w prozie Olgi Tokarczuk / Katarzyna Majbroda // Zeszyty Etnologii Wrocławskiej. – 2004, nr 1, s. 61-81 293. W kręgu mitu / Olga Fliszewska // Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica. – 2006, z. 6, s. 425-435 294. W poszukiwaniu właściwego czasu / Izabela Mikrut // Śląsk. – 2008, nr 1, s. 76 295. W świecie świętych klonów i egonów / Mieczysław Orski // Odra. – 2018, nr 9, s. 115-116 296. Wezwanie niepokoju / Andrzej Franaszek // Gazeta Wyborcza. – 2007, nr 242, s. 14 297. Wędrować do upadłego – Olga Tokarczuk, “Bieguni” / Edward Kula // Język Polski w Liceum. – 2008/2009, nr 4, s. 91-94 298. Wędrówka, która może nas zbawić : przedstawiamy dzieła pisarzy nominowanych do Angelusa / Mirosław Spychalski // Dziennik: Polska, Europa, świat. – 2008, nr 274, s. 22 299. Wiele hałasu o nic / Leszek Bugajski // Rzeczpospolita. – 2014, nr 260, s. P18-P19 300. Wiersz Czesława Miłosza i proza Olgi Tokarczuk / Stanisław Bortnowski // Warsztaty Polonistyczne. – 1997, nr 1, s. 33-40 301. Witaj smutku / Dariusz Nowacki // FA-art.: kwartalnik Ruchu „Wolność i Pokój”. – 2004, nr 2, s. 55-58 302. Wspólnicy Pana Boga / Piotr Kofta // Dziennik Gazeta Prawna. – 2009, nr 237, dod. Kultura, s. 11 303. Współczesna sztuka umierania / Anna Szóstak // Pro Libris. – 2005, nr 2, s. 122-124 304. Wszystkie świata strony / Małgorzata I. Niemczyńska // Gazeta Wyborcza. – 2007, nr 237, s. 6 305. Wszystko, co ostatnie / Karol Maliszewski // Odra. – 2004, nr 12, s. 111-112 306. Wydłużenie perspektywy / Wacław Sadkowski // Res Humana. – 2015, nr 5, s. 28-30 307. Wymyślić świat – projekt otwarty : o heterotopiach Olgi Tokarczuk / Jerzy Cyngot // Migotania: gazeta literacka. – 2012, nr 2, s. 49 308. Z czego powstaje opowieść / Olga Katafiasz // Didaskalia. – 2016, nr 133/134, s. 115-117 309. Z głębi Szafy / Aleksandra Franke // Śląsk. – 2006, nr 3, s. 72 310. Zabawy językowe Olgi Tokarczuk / Jan Zgrzywa // Studia Językoznawcze. – 2003, T. 2, s. 435-440 311. Zakład Pascala dla ateisty / Eliza Szybowicz // Gazeta Wyborcza. – 2012, nr 84, s. 12 312. Zawsze ku, nie od-do : eksperyment, podróż i dekonstrukcja w “Biegunach” Olgi Tokarczuk / Krzysztof Hoffmann // Czas Kultury. – 2019, nr 3, s. 121-127 313. Zbiorowy portret Olgi Tokarczuk / Adam Bienias // Fraza. – 2012, nr 4, s. 98-115 314. Zborsuczone suki / Elżbieta Prokopowicz // Fragile : pismo kulturalne. – 2010, nr 3, s. 15-18 315. Ziemia Olgi / Jerzy Łukosz // Twórczość. – 1999, nr 11, s. 146-147 316. Zmartwychwstanie bogini / Maria Jentys // Twórczość. – 2007, nr 4, s. 115-118 317. „Zwierzęca” zemsta / Justyna Szlachta-Misztal // Śląsk. – 2010, nr 2, s. 72 Oprac. Ewa Sojka RZPWE PBW Filia w Kędzierzynie-Koźlu Ebook + audiobook + książka Prowadź swój pług przez kości umarłych, Olga Tokarczuk. EPUB,MOBI,MP3. Wypróbuj 3 dni za darmo lub kup teraz do -50%!16 września 2008 Autor: Opublikowano w Ciekawostki, Książki 2 komentarzy Permalink Całkiem niedawno odbyły się wybory Miss Polonii 2008, a jury po raz kolejny próbowało oszacować kobiece piękno i wskazać ideał. Myślę sobie, że piękno to jednak pojęcie mocno względne, podobnie jak kontrastująca z nim brzydota, a mimo to za najbrzydszą kobietę świata uznano, żyjącą w latach 1834-1860, Julię Pastranę. Meksykańska kobieta, odkupiona od swojej matki przez późniejszego męża Theodora Lenta, występowała jako atrakcja w wielu krajach Europy ze względu na swoją specyficzną urodę. Jej całe ciało (za wyjątkiem spodu stóp i wewnętrznej części dłoni) pokryte było włosami, a twarz i układ szczęki upodobniały ją do zwierzęcia (małpy, niedźwiedzia). Oglądając Julię Pastranę i jej występy, słuchając jej ładnego śpiewu i gry na instrumentach, mało kto pewnie zastanawiał się co czuła, spoglądając na rozentuzjazmowany tłum gapiów. Do wnętrza Julii Pastrany postanowiła zajrzeć Olga Tokarczuk, w opowiadaniu „Najbrzydsza kobieta świata” należącym do literackiego zbioru „Gra na wielu bębenkach”(książka została nominowana do Literackiej Nagrody NIKE 2002). Inspiracją stała się wizyta pisarki w Patologisches Museum, w którym na własne oczy mogła zobaczyć „najbrzydszą kobietę świata”. „Myślał o niej, leżąc na wznak w hotelowym łóżku. Patrzył wprost w wilgotną, nie wietrzoną hotelową ciemność. Taka gęsta przestrzeń sprzyjała jego wyobraźni. Leżał i zastanawiał się, jak to jest być kimś takim jak ona. Jak to się czuje od środka. Jak widzi się świat oczami podobnymi do oczu świni, jak wdycha się powietrze zniekształconym nosem, czy czuje się te same zapachy? I jak to jest, gdy dotyka się codziennie siebie, przy myciu, drapaniu się, przy okazji tych wszystkich, drobnych nieistotnych gestów?” Olga Tokarczuk – „Gra na wielu bębenkach” Julia Pastrana jako niemowlę została oddana do objazdowego cyrku i już od samego początku stała się sensacją – dziewczynka z brodą, potem kobieta o odrażającym wyglądzie. „Stała bez ruchu, świadoma, że wpatrują się w nią dziesiątki oczu, że chciwie spijają każdy szczegół, by potem opowiadać tę twarz znajomym, sąsiadom albo własnym dzieciom, by go sobie przywołać, porównując w lustrze ze swoją twarzą.” Olga Tokarczuk Wielokrotnie próbowała porzucić tak nieludzki sposób życia, buntując się przeciwko postrzeganiu jej jako bezosobowej atrakcji, pozbawionej uczuć i pragnień, ale zbyt często słyszała: „Wychowałaś się w cyrku. Chcesz, potrzebujesz, żeby na ciebie patrzono. Umarłabyś bez wzroku ludzi.” Marząc o mężczyźnie i ucieczce z samotności, nie zauważyła nawet, że człowiek, który się jej oświadcza jest wyrachowanym handlarzykiem. Przyjęła więc oświadczyny. „I było to dziwne, bo ona stała się jego najcenniejszym dobrem. Mógł płacić za wino jej brzydotą. Mało tego, opisem jej twarzy mesmeryzował młode, piękne kobiety, które kazały sobie mówić o niej nawet wtedy, gdy potem już nagie pod nim leżały.” Olga Tokarczuk Potem urodziła mu dziecko, które podobnie jak ona, swoją sposobnością przypominało bardziej zwierzę niż człowieka. „Stał się podwójny. Chciał, żeby urodziła dziecko takie samo jak ona – mieliby wtedy jeszcze więcej kontaktów, jeszcze więcej zaproszeń. W razie czego byłby ubezpieczony na długie życie, nawet gdyby jej coś się stało. Może stałby się słynny? Ale zaraz potem przychodziła paniczna myśl, że dziecko będzie potworem. Że najchętniej wyrwałby je z jej brzucha, żeby je ochronić od jej zatrutej, niosącej złe cechy krwi.” Olga Tokarczuk Olga Tokarczuk doskonale i w sposób niemal poetycki przedstawiła uczucia i emocje swoich bohaterów (bohaterów zaczerpniętych z życia), z jednej strony posługując się momentami odrażającymi naturalistycznymi opisami, z drugiej – dotykając ludzkiego dna i jego wewnętrznych wstrząsających rozterek. „o wtedy pojawiło mu się w głowie pytanie, którego nie mógł jej zadać: Kim ty jesteś?” „Kim ty jesteś?” Kim ty jesteś?”, powtarzał sobie i nawet nie spostrzegł, kiedy zaczął je w myśli zadawać innym, a nawet samemu sobie, przed lustrem, przy goleniu. Było tak, jakby odkrył jakąś tajemnicę – że wszyscy są przebrani. Że te ludzkie twarze są maskami, jakby się całe życie było na weneckim balu. Fantazjował czasami po pijanemu – bo na trzeźwo nie dopuszczał do siebie takich bzdur – że zdejmuje te maski, a one z lekkim trzaskiem przyklejonego papieru odsłaniają – co? Nie wiedział.” Olga Tokarczuk Cała literacka próba sięgnięcia do wnętrza i życia historycznej postaci mogłaby zakończyć się słowami Emersona „Choćbyśmy cały świat zeszli w poszukiwaniu Piękna, nie znajdziemy go nigdzie, jeżeli nie nosimy go w sobie”. Kto zatem był Piękną, a kto Bestią? Tagged under: Gra na wielu bębenkach Julia Pastrana kobiety książka Najbrzydsza kobieta świata Olga Tokarczuk
Obawiam się, że w swej teorii poznawania świata Olga Tokarczuk jest bardziej w „centrum”, niż jej się wydaje, bo postawa badawcza – nacisk na subiektywną interpretację – którąHome Książki Literatura piękna Opowiadania bizarne NIEPRZEWIDYWALNE, DZIWNE, PIĘKNE, BUDZĄCE GROZĘ HISTORIE BIZARNE Dziesięć opowieści. Każda z nich toczy się w innej przestrzeni. Wołyń w epoce potopu szwedzkiego, współczesna Szwajcaria, zwyczajna kamienica gdzieś w Polsce, odległa Azja i miejsca wyimaginowane. Czytelnik nie może być pewien, dokąd doprowadzą go poszczególne historie. Olga Tokarczuk wytrąca nas ze strefy komfortu, wskazując, że świat staje się coraz bardziej niepojęty. Francuskie słowo „bizarre” znaczy: dziwny, ale też śmieszny i niezwykły. Czym jest poczucie dziwności i skąd ono się bierze? Czy bizarność jest cechą świata, czy może jest w nas? ZAWARTOŚĆ 1. Pasażer 2. Zielone Dzieci 3. Przetwory 4. Szwy 5. Wizyta 6. Prawdziwa historia 7. Serce 8. Transfugium 9. Góra Wszystkich Świętych 10. Kalendarz ludzkich świąt * Projekt okładki, ilustracja Joanna Concejo Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni. Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie: • online • przelewem • kartą płatniczą • Blikiem • podczas odbioru W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę. papierowe ebook audiobook wszystkie formaty Sortuj: Książki autora Podobne książki Oceny Średnia ocen 7,1 / 10 3187 ocen Twoja ocena 0 / 10 Cytaty Powiązane treści
Katarzyna pufal świat przedstawiony w opowiadaniach olgi tokarczuk gra na wielu bębenkachPublished on Sep 15, 2014Katarzyna Pufal - Świat przedstawiony w opowiadaniach Olgi Tokarczuk "Gra na wielu bębenkach" Przemysław Pufal
.